ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.Σ” εύρισκα, αγαπημένη,στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μουείχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου.Yστερα έρχόταν η βροχή.Mα έγραφα σ” όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ” όνομα σουκι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας.Kράταγα τα χέρια σουκι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη.Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη…Oλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου,τότε που μου χαμογελούσες.Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου,έζησα όλη τη ζωή.Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου.Δινόσουνα ολάκερηκαι δεν κράταγες για τον εαυτό σουπαρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.Kαι τότε όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδιαθάναι δικά μας.Θά “θελα να φωνάξω τ” όνομά σου,αγάπη μου, μ” όλη μου τη δύναμη.Nα το φωνάξω τόσο δυνατάπου να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμοκαμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει.Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσωεγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;-μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφεράσα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαιαμε γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μουείχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,αγαπημένη μου…Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωταεγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυακαι πάλι την ελπίδα.Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.Θάθελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.Να τ’ ακούσουν οι χτίστες απ’ τις σκαλωσιέςκαι να φιλιούνται με τον ήλιονα το μάθουν στα καράβια οι θερμαστέςκαι ν’ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλανα τ’ ακούσει η άνοιξη και να ‘ρχεται πιο γρήγορανα το μάθουν τα παιδιά για να μη φοβούνται το σκοτάδι,να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές,τα τρυγόνια στους φράχτες…Να το φωνάξω τόσο δυνατάπου να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμοκαμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.Να τα’ ακούσει ο χρόνος και να μη σ’ αγγίξει, αγάπη μου, ποτέ.…Μες στην αγάπη μας είναι ένα δροσερό κλωνάριένα σπουργίτιμια φυσαρμόνικα…Καλημέρα γειτόνισσεςνα και κει, αγάπη μου, εκεί στη γωνιά,κοίταξε την άνοιξη που έρχεταικοίταξε αυτά τα παλικάρια που γνέφουνε με τα δρεπάνιακαι τα κορίτσια πίσω τους που δένουν σε δεμάτια τις ακτίνες του ήλιουκοίταξε μας γνέφουν. Όλα μας γνέφουν. Καλημέρα.Καλημέρα όλα εσείς κοντινά και μακρινά μου αδέρφια.Ελάτε να σας γνωρίσω την αγαπημένη μου.Πέστε μου, δεν είναι όμορφη;Σαν τη ζωή και το τραγούδι, αδέρφια μου, την αγαπάω.Και πιο πολύ.Καλημέρα ουρανέ, καλημέρα ήλιε, καλημέρα άνοιξη.Ελάτε λοιπόν να σας γνωρίσω την