ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ενα παιδι, 9 χρονια μεγαλυτερο μου. δεν ειχαμε σχεση. μα ενιωσα μαζι του οπως δεν εχω ξανανιωσει! ηταν ασταθης και μυστηριος. πανε 6 μηνες απο τοτε που ειχαμε κατι τελευταια φορα, το στορυ τελειωσε μετα γιατι του ζητησα εξηγησεις για το τι σχεση εχουμε κ μου πε οτι θελει να μαστε φιλοι. τα χασα κ πληγωθηκα πολυ γτ αλλιως εδειχνε. πλεον ειμαστε περιεργα. τη μια που θα τον δω θα μαστε κουλ, χαμογελαστοι, θα συζητησουμε, την αλλη θ αποφυγουμε ο ενας το βλεμμα του αλλου ή θα μαστε αμηχανοι... για ενα διαστημα τον ''εγραφα'' οταν συνατιομασταν, γιατι δεν αντεχα να με αντιμετωπιζει τοσο ψυχραιμα κ σαν να μη συνεβη ποτε τπτ μεταξυ μας. την τελευταια φορα που βρεθηκαμε στο ιδιο μερος με κοιταζε πολυ, χωρις να ρθει να μιλησει, πεσαμε μουρη με μουρη εν τελει τον χαιρετησα κ ειχε ενα ειρωνικο-αδιαφορο υφος. δεν ξερω αν καταλαβε ποτε ποσο τον αγαπησα. Μου λειπει... δεν ξερω τι να κανω πλεον, εναν χρονο βασανιζομαι