3.7.2012 | 15:49
Αγαπητέ πρώην συνάδελφε.
Σήμερα σε θυμήθηκα. Σε λένε Μιχάλη, είσαι υπέρβαρος, έχεις μούσι και συνηθίζεις να φοράς καπέλο. Είσαι κλασικό δείγμα δημοσίου υπαλλήλου, που με την αξία του μπήκε στο δημόσιο. Από καταπληκτική σύμπτωση της μοίρας και η αδερφή σου δουλεύει στην ίδια ακριβώς υπηρεσία. Σ΄αρέσει να κάνεις φασαρία για να σ' ακούνε. Σ΄αρέσει να αισθάνεσαι σημαντικός και σπαταλάς όλη σου την ενέργεια στο να βάζεις τρικλοποδιές στους άλλους. Κι αυτό γιατί ξέρεις ότι η διαπλοκή είναι το μόνο πράγμα για το οποίο είσαι ικανός. Για εργασία είσαι αποδεδειγμένα ανίκανος (και λόγω σωματικής διάπλασης που στη δουλειά σου παίζει ρόλο) αλλά και οι σπουδές σου είναι ασήμαντες επίσης. Όση φασαρία κι αν κάνεις φίλε μου, θα παραμείνεις μηδενικό και το ξέρεις. Θα παραμείνεις ένα βάρος για το κοινωνικό σύνολο που συνεχίζει να πληρώνει κοπρόσκυλα σαν κι εσένα. Παριστάνεις τον άνετο, αλλά δεν είσαι. Είσαι πραγματικά δυστυχής παρά τα όσα έχεις αποκτήσει. Κι αυτό γιατί εσύ ξέρεις καλύτερα απ' τον καθένα ότι δεν τα αξίζεις. Κι επίσης γιατί ξέρεις ότι σου είναι αδύνατο να επισκιάσεις αυτούς που τα αξίζουν.