ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν δεν ξέρεις πώς είναι να αγαπάς γιατί πολύ απλά..κανείς δε σου έχει δείξει...όταν δεν έχεις νιώσει την ανάγκη να αγαπήσεις γιατί πάντοτε υπερείχε η αγάπη του να αγαπάς.Όταν νιώθεις να αγαπάς μόνο αυτούς που έχουν ζήσει τα ίδια ή και παρόμοια με εσένα επειδή μπορείς να διακρίνεις στο βλέμμα τους τη στεναχώρια,την αδυναμία, που βλέπεις σε εσένα όταν κλαις.όταν προδίδεσαι από αγάπη ,πας στον καθρέφτη σου και αντικρίζεις τα κόκκινα μάτια και την κόκκινη μυτούλα που μάρτυρα την απόγνωση όσο και αν αλλάξουν τα χαρακτηριστικά σου.Όταν φοβάσαι να αγαπήσεις γιατί πολύ απλά..όσους αγάπησες σε πλήγωσαν όσο εκείνους που μίσησες. Όταν φτάνεις να μπερδεύεις την αγάπη με το μίσος. Όταν φτάνεις να προσεύχεσαι να πεθάνει κάποιος, γνωρίζοντας ότι θα κλαις ακατάπαυστα πάνω από το τάφο του .Ακόμα, και όταν αγαπάς κάποιον που πιστεύει ότι είσαι ''το ιδανικό'' που φαντασιωνόσουν, όταν ήσουν παιδί ακόμα...,!!!Θυμήσου ότι είσαι μοναδικός και ότι αν καταφέρεις να κάνεις τις αδυναμίες σου ,δύναμή σου ,θα μπορέσεις να κάνεις πραγματικότητα , όσα ποτέ ,κανείς δε φαντάστηκε ότι αξίζεις και μπορείς να καταφέρεις ,γιατί πολύ απλά ''είσαι αυτό που είσαι''.