29.2.2016 | 18:05
Αγαπητοί μου γονείς
άλλη μια φορά θέλετε το καλό μου. Έτσι λέτε. Το καλό μου έπρεπε να το είχατε σκεφτεί 8 χρόνια πριν. Όταν δεν με αφήσατε να κάνω αυτό που ήθελα. Αυτό που έκρινα εγώ ότι ήταν το καλό μου. Έφαγα τα χρόνια μου τζάπα. Και τώρα είμαι στο μηδέν. Επειδή πάντα σας άκουγα και έπραττα από φόβο για το τί είναι "σωστό" . Ε λοιπόν, συγχαρητήρια.. βγάλατε ένα καλό , σωστό παιδί αλλά με κατάθλιψη και απωθημένα. Ένα παιδί που τώρα αντιδράει ακριβώς αντίθετα από αυτό που περιμένατε. Μην απορείτε που δεν βγαίνω απ το δωμάτιο μου. Που δεν σηκώνομαι απ το κρεβάτι μου. Που δεν θέλω να βρω δουλειά γιατί αυτόματα θα συμβιβαστώ σε αυτά που εσείς με αναγκάζετε... Έτσι θα μείνω. Ένα ζόμπι να με βλέπετε κάθε μέρα μέχρι να αποφασίσω τί σκατά θα κάνω. Εγώ όχι εσείς! Συγγνώμη αν σας απογοητεύω άλλη μια φορά. Αλλά τόσα χρόνια απογοήτευα εμένα...