ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συμφωνώ και με τους δύο προηγούμενους σχολιαστές και έχω να προσθέσω ότι μιας που είσαι πλέον 33 είναι ώρα να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου... θέσε τους δικούς σου στόχους και ψάξε να βρεις τι θέλεις να κάνεις για τη δική σου ανάπτυξη... στα μάτια της μητέρας σου θα είσαι πάντα παιδί... δεν είσαι ομως πια... είσαι ενας ώριμος άνθρωπος... σιγά σιγά είναι ώρα να αρχίσεις να βαδίζεις τον δικό σου δρόμο...

Καλή μου και γω 33 είμαι χωρίς σχέση, ανύπαντρη ακόμα ενώ είμαι μια όμορφη κοπέλα. Πω πω ντροπή!! Κοίτα την υγεία σου σε παρακαλώ που έχεις γαστρορραγία και μην θλίβεσαι που δεν έχεις ακόμα παντρευτεί. Δεν καταλαβαίνω τη στάση της μητέρας σου που αντί να σε εμψυχώνει, σε ρίχνει στη θλίψη. Δηλαδή τι να κάνεις; Να βγεις με πανό και να ψάχνεις γαμπρό; Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράματα. Το άγχος, μου χτυπάει και μένα πολύ το στομάχι και με πεθαίνει. Αλλά το έπαθα από το πένθος για το μπαμπά μου. Είσαι αρκετά νέα και πρέπει να πάψει πια η κοινωνία να ταμπελοποιεί τις γυναίκες ότι πρέπει μέχρι τα 30 να έχουν παντρευτεί και να έχουν κάνει παιδιά. ΕΛΕΟΣ! Δεν έχουμε όλες την ίδια τύχη ας πούμε, ούτε τους ίδιους στόχους. Είναι μέγα λάθος να κάνεις βιαστικές κινήσεις για να μη νιώθεις ''προβληματική'' που δεν είσαι. Έχω αηδιάσει με αυτά τα στερεότυπα που μας κάνουν να νιώθουμε σαν ληγμένες κονσέρβες. Ασχολήσου με άλλα πράματα και κάλιο αργά παρά ποτέ. Προτιμώ προσωπικά να αργήσω και να πετύχω, παρά να αποτύχω για να ανήκω στη πλειοψηφία των δεσμευμένων.

Η μαμά σου έχει άλλα μυαλά. Έτσι ξέρει, έτσι κάνει. Το δικό σου μυαλό δεν πρέπει να επηρεάζεται. Βρες δουλειά, ακόμη κι εκτός του αντικειμένου σου για αρχή. Θα νιώσεις πολύ καλύτερα. Θα έχεις και χρήματα, αν αποφασίσεις να κάνεις μεταπτυχιακό. Το καλό παιδί θα έρθει, αρκεί να διώχνεις τα κακά.