30.5.2013 | 15:06
Άγχος
Ενώ έχω βρει το ταίρι μου, και νομίζω το ίδιο ισχύει και γι αυτήν, αγχώνομαι όταν σκέφτομαι το μέλλον μου μαζί της. Ταιριάζουμε τόσο πολύ που φοβάμαι. Μάλλον φοβάμαι υποσυνείδητα ότι θα τη χάσω.., Κι ότι αν συνεχίσουμε να μαστε τώρα μαζί θα χαλάσει η σχέση μας. Ενώ αν τώρα κάνουμε ένα μεγάλο διάλειμμα (να ζήσουμε τις ζωές μας) και συνανατηθούμε πάλι σε 2 3 χρόνια ίσως είναι καλύτερα. Τη θέλω και την αγαπάω πάρα πολύ αλλά θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω μόνος μου... Μ' αρέσει!Αλλά θα μου πεις, καλά τι εγωίσταρος είσαι; Θες να κάνεις τη ζωούλα σου και όταν εσύ χορτάσεις να γυρίσεις στο μωρό σου;;! Και τι, αυτή θα σε περιμένει;; Ακόμα όμως και να σε περιμένει δεν είναι κακό που το σκέφτομαι;! ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΞΕΡΩ, αλλά έτσι σκέφτομαι. Τι να κάνω.......; Μ αγαπάει τόσο πολύ αλλά πολλές φορές με πνίγει... και δε θέλω να ξαναζήσω τέτοιες στιγμές.. έχουν χαραχτεί πολύ δυνατά στη ψυχή μουΥΓ. Κι αν φύγω εξωτερικό;; Είναι κακό που τη σκέφτομαι; Φυσιολογικό;Άραγε θα κάνω μια ζωή όπως την θέλω εγώ ή θα καταντήσω σα τους γονείς μου;; ΔΕ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!