ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζω διαταραχές άγχους και στην καραντίνα έχουν γίνει ακόμα εντονότερα τα φαινόμενα ενω όλα αυτά τα χρόνια παρουσιάσω σοβαρά ψυχοσωματικά. Είναι η 2η συνέδρια μου με την ψυχολόγο, θελω ναα δώσω ακομα χρόνο σε αυτό και να μη το απορρίψω επειδη δε βλέπω άμεσα αποτελέσματα. Τελευταία παρατηρώ πως προκαλώ από μόνη μου πολυ κακο στον εαυτο μου και δεν μπορω να το σταματήσω. Παράδειγμα βαζω ενα στόχο καθε μερα (μ αρεσει να λειτουργώ έτσι), όπως το να ολοκληρώσω μια εργασία και να μην ασχοληθώ με κατι αλλο. Παντα με αφήνω να χαλαρωνω μια μέρα όπως και είναι η σημερινή. Αυριο εχω ως στόχο να ξεμπερδεύω με μια τέτοια εργασία και το τελευταίο μισάωρο απλα σκέφτομαι το ποτε θα ξυπνήσω, αν θα τα καταφέρω, αν την αφήσω μιση, μηπως να παω να την κανω τωρα; Γενικά με τρώει παρα πολυ ολο αυτο, δεν μπορώ να βρεθώ σε μια ηρεμία!!