ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο τρίτο έτος στο γεωπονικό πανεπιστήμιο και έχω αγχωθεί πάρα πολύ σχετικά με τις σπουδές. Δεν χρωστάω μαθήματα, όμως αγχώνομαι γιατί νιώθω ανεπαρκής ως προς τις γνώσεις που έχω. Λόγω του ότι όλοι λίγο πολύ έχουν μια επαφή με την επαρχία, είτε έχουν κάποιο χωράφι στο χωριό τους είτε έχουν μερικές γλάστρες με φυτά στο μπαλκόνι όσοι μαθαίνουν τι σπουδάζω είναι δεδομένο ότι θα με ρωτήσουν κάτι. Και τις περισσότερες φορές είναι θεματολογίας που δεν έχω διδαχθεί ακόμα.Προφανώς δεν μπορώ να απαντήσω για θέματα που δεν έχω διδαχθεί αλλά νιώθω ότι εκθέτω τον εαυτό μου και κατ' επέκταση τους καθηγητές και το πανεπιστήμιο κάθε φορά που αποφεύγω να απαντήσω με σιγουριά. Πολλοί έχουν μια λάθος εικόνα για το αντικείμενο σπουδών μου και γεμίζω τύψεις πως συντελέσω στην απαξίωση του με το να μην μπορώ να απαντήσω στις ερωτήσεις που μου κάνουν. Πέρα απ' αυτό,σε προσωπικό επίπεδο αγχώνομαι για το επαγγελματικό μέλλον μου επειδή πλησιάζει η πρακτική (θα γίνει αυτό το καλοκαίρι) καθώς ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα με τα διάφορα γνωστικά αντικείμενα που κατά καιρούς καταπιάνομαι. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μην μπορώ να προσανατολιστώ σε κάποιον τομέα που θα ήθελα να εξειδικευτώ καθώς μου αρέσουν εξίσου αρκετοί. Σκέφτομαι συνεχώς τις προοπτικές εξέλιξης του κάθε τομέα, τί επιλογές μου δίνονται αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να αποφασίσω. Στο μυαλό μου επικρατεί ένα χάος.Το κείμενο δεν είναι σωστά δομημένο αλλά δεν με ενδιαφέρει. Ηθελα να το εκμυστηρευτώ κάπου.