ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάσχω από χρόνια κατάθλιψη. Δεν το δείχνω, έχω μάθει και το κουμαντάρω σχετικά. Από μικρό παιδί ήμουνα έτσι. Στην οικογένεια υπάρχει ιστορικό έτσι κι αλλιώς, αν και δε ξέρω αν παίζει κάποιο ρόλο. Ήμουνα πάντα ο "αντικοινωνικός" τύπος, απλά από μια ηλικία και μετά έμαθα να το πλασάρω αυτό με τέτοιο τρόπο που πολλές φορές δεν μου ήταν εμπόδιο, για κάποιους θα έλεγα ότι ήταν και γοητευτικό. Οπότε ποτέ δεν τέθηκε θέμα μοναξιάς.Και όμως με εξαίρεση, ίσως, μια πρώην μου, δε νομίζω ότι ποτέ κανείς κατάλαβε τί περνάω κατά καιρούς, όταν το βάρος γίνεται πολύ μεγάλο. Ίσως φταίω κι εγώ, αλλά είναι φορές που είναι εμφανές ότι δεν είμαι καλά και ότι δίνω αγώνα, όσο και αν προσπαθώ να μη φαίνεται.Δεν ζητάω λύπηση, ούτε καν συμπάθεια. Ζητάω μόνο λύτρωση από κάπου, αλλά ξέρω ότι και αυτή μου η απαίτηση μόνη της δε θα ικανοποιηθεί. Τίποτα, απλά ήθελα να τα πω και τα είπα. Σόρρια για την όποια μουντίλα.ΥΓ: Έχω πάει σε ψυχολόγο σε διάφορες περιόδους της ζωής μου. Δυστυχώς πλέον δεν υπάρχει η δυνατότητα.