ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

.. εκεινες που δε γουσταρω να σηκωθω απ το κρεβατι για τιποτα και κανεναν. Ακομα και οι πιο δελεαστικες ιδεες και προσκλησεις μου ακουγονται πιο βαρετες απο ποτε. Μοιαζω θα ελεγε κανεις με παππουδακι, με τις παλιες πυτζαμες , ενα καφεδακι και τηλεοραση η λαπτοπ ολημερις. Ετσι κυλανε αρκετες φορες οι βδομαδες μου... Αν εξαιρεσεις κατι Σαββατα που οι φιλοι σε πρηζουν και ξοδευεις τις ουτως ή αλλως αχρηστες ωρες σου στα γνωστα μπαρακια. Ξανα και ξανα. Απορω ομως. Καποτε εσφυζα απο ζωη, μες τον ενθουσιασμο και την αν οχι αισιοδοξια, τουλαχιστον ελπιδα. Το περιεργο ειναι οτι δεν περναω και μιντ λαιφ κραισις. Προχθες εγινα 23. Ακουγεται καπως αστεια και χαζη τωρα η εξομολογηση μου τωρα ε; Οι συνομηλικοι και λοιποι γνωστοι σε τετοιες συζητησεις καταληγουν στο εξης : "καθε πραμα στον καιρο του, καθε ηλικια εχει τα δικα της, παρταραμε, καναμε το ενα το αλλο, τωρα ηρεμουμε". Ναι, συμφωνω, η θεια σου στα 55 δεν εχει την τρελη ενεργεια,μεγαλωσε και τα παιδια και τωρα θα διαβαζει βιβλια, θα βλεπει καμια αηδια στην τιβι και θα κοιμηθει νωρις. Ο αδερφος μου στα 30κατι εχει δουλεια , κουραζεται , κοιταει να κανει οικογενεια. Αλλα εμεις; Εμεις τι; Εχουμε πολλα χρονια μεχρι να τους μοιασουμε, δεν ηρθε ο καιρος. Τι σκατα ειναι αυτος ο ληθαργος τοτε; Δε θα παραθεσω καν τα επιχειρηματα "φταει η κοινωνια, μας αδρανοποιει" , "φταιει η τεχνολογια και η εξελιξη" κλπ των γραφικων. Μαλλον φταιω εγω, εσυ, ο διπλανος σου και ο καθενας για τον εαυτο του. Αλλα δεν μπορει κανενας να γιατρευτει. Προσφατα μια φιλη που εμβαθυνει τραγικα σε ολα τα πραγματα ανεφερε ψυχολογους. Γιατι, ο ψυχολογος θα με κανει ξανα ανθρωπο; Μακαρι να ημουν απο τους αναισθητους. Το μεγαλυτερο προσον της σημερινης πραγματικοτητας, απλα προχωρας......