ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πνιγομαι, πνιγομαι, πνιγομαι...Η καθημερινότητα και η ρουτίνα μου τραβάνε την ζωή μέσα απο το σώμα..Ξέρω οτι δεν θα πρεπε να παραπονιέμαι αλλα η ψυχή μου είναι άδεια, οι σκέψεις μου μίζερες... οι περισσότεροι μας δεν ειμαστε ευτυχισμένοι απο οτι βλεπω..απλα προσπαθούμε να μουδιάσουμε τον πόνο της ύπαρξης..με ποτά, τσιγάρα, αρπαχτές..να κάνουμε τον πιο υπεφερτό...παλιά έβρισκα νόημα και χαρά σε απλά πράγματα..αλλά τώρα πολλές φορές είναι μέρες που ούτε απο το κρεβάτι δεν θέλω να σηκωθώ... είναι λες και όσο μεγαλώνεις, η καρδιά σου μικραίνει και μουδιάζει...νιώθω οτι με ξέχασαν στην άβυσσο..ας έβρισκα Θεε μου ένα χέρι να με τραβήξει έξω..