16.4.2013 | 02:37
αχ, γιαγιά..
..Πρώτο καλοκαίρι χωρίς εσένα..η καρέκλα σου στην αυλή είναι άδεια..ποιος θα με κράζει για τα κοντά φορέματά μου,παράλληλα θα με φτύνει μην με ματιάσει και θα μουρμουράει πάντα κάτι όταν φεύγω?!! πόσο μας λείπεις..
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...