23.2.2016 | 03:26
Αχ μωρέ Παντελακο
Πριν λίγες μέρες έχασα τον παππού μου,την επόμενη μέρα έμαθα ότι σκοτώθηκες και εσύ σε τροχαίο...πάγωσα...Έπειτα πηγαίνοντας να "αποχαιρετήσω" τον παππού μου έμαθα ότι και εσένα εκεί θα είναι η "τελευταία σου κατοικία"...σήμερα περνώντας πάλι για να αφήσω ένα λουλούδι στάθηκα λίγο για να "αποχαιρετήσω" και εσένα μην μπορώντας να πιστέψω ότι πλέον έχεις φύγει τόσο ξαφνικά,είδα την ίδια στιγμή μπροστά μου και την μητέρα σου που ήρθε να μιλήσει στο παιδί της σα να είναι ακόμα εδώ μη μπορώντας να πιστέψει ότι έφυγε και δε θα το ξαναδεί,τι λόγια να πεις εκείνη τη στιγμή να την παρηγορησεις οτιδήποτε είναι λίγο...Μπορεί να μην πρόλαβα να σε δω και ακούσω από κοντά σε κάποια από τις εμφανίσεις σου μπορεί να μη σε γνώριζα προσωπικά και να σε γνώριζα μόνο μέσα από τα τραγούδια σου που άκουγα και θαύμαζα το ταλέντο σου και την ψυχή που έδινες όμως πέρα από τον δικό μου πόνο ένιωσα τόση στεναχώρια δε μπορώ να το συνειδητοποιησω,ίσως και επειδή μέναμε σχεδόν δίπλα ένιωθα κάπως οικεία σαν να ήσουν δικός μου άνθρωπος...αχ μωρέ Παντελακο πόσο κρίμα...εμείς εδώ δε σε ξεχνάμε θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε τα τραγούδια σου και να σε θυμόμαστε...κουράγιο και δύναμη στην οικογένεια σου και σε όποια οικογένεια αντιμετωπιζει τέτοιες καταστάσεις...Καλό Παράδεισο!!!