ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα σχέση με ένα παιδί μίσος Ισπανός και μίσος Έλληνας, ο πατέρας του και ο θείος του ήταν ναυτικοί, είχαν εταιρία με καράβια και είχαν ταξιδέψει σε όλη τη γη. Ο πατέρας του όμως δεν ζει πια. Μια μέρα πήγαμε σε μια μαρίνα με τον θείο του και αράξαμε όλοι μαζί, παρατήρησε πως ήμουν λιγομίλητη και χαμηλών τόνων και μου είπε "Στην Ελλάδα αν δεν μιλάς θα σε φάνε οι λύκοι". Πόσο σωστό. Ήμουν μικρή τότε, γύρω στα 16 και είχα φάει μπόλικο μπουλινγκ μέχρι τότε στο σχολείο και στο σπίτι με είχαν στη μπούκα γιατί ημουν ήσυχη, από περισυ ζω Ελβετία και οι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοι ως προς το ποσο ήσυχοι και επιβλητικοι είναι. Έχω βρει μια ηρεμία που δεν μπορώ να περιγράψω, νιώθω ότι ο χαρακτήρας μου ταιριάζει πιο πολύ εδώ. Δεν είναι ζούγκλα. Ξέρω Έλληνες που φεύγουν εξωτερικό και δεν αντέχουν τον καιρό, ούτε τους ανθρώπους και το σύστημα που έχουν. Μα εγώ το λατρεύω, νιώθω ότι ανήκω