ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αχ μάνα τι έχεις τραβήξει, η απέραντη υπομονή σου συναγωνίζεται την ατέλειωτη αγάπη σου.Τα παιδιά που ξέρουν ότι πληγώνουν ή συνεχίζουν να ξεχνούν τις μάνες τους έχουν όλο το σύμπαν εναντίον τους.

Και γω!

Παιδιά συγκινήθηκα πολύ μ'αυτή την εξομολόγηση,καθώς είμαι κι εγώ φοιτήτρια σε ξένη πόλη.Αλλά νιώθω ακριβώς τα ίδια πράγματα και για το μπαμπά μου,όταν βλέπω πόσο προσπαθεί να μη μου λείψει τίποτα και πόσο στεναχωριέται όταν τα πράγματα δυσκολεύουν,αλλά δεν το λέει ποτέ για να μη στενοχωρηθώ κι εγώ..Ήρωες όλοι οι γονείς.

Όταν ξεκινούσα τη φοιτητική μου ζωή, κάπου στην κεντρική Ελλάδα και μακρία από το σπίτι μου πριν περίπου μια δεκαετία, τα πράγματα ήταν σαφώς ευκολότερα.. Οι γονείς βοηθούσαν τόσο που μας έμεναν λεφτά, άμα κάναμε καλό κουμάντο, κ καταφέρναμε να πάμε καμιά εκδρομούλα, να κάνουμε ακριβούτσικα δωράκια στις κοπέλες.. Μέχρι που βγήκαμε στον πραγματικό κόσμο και σιγά σιγά (κάποιοι) συνειδητοποιήσαμε τις αδικίες και τις δυσκολίες (ακόμα κ πριν την κρίση). Τώρα τα φοιτητικά μας χρόνια φαντάζουν χλιδή κυριολεκτικά..Μπορεί να περνάς δύσκολα ακόμα κ να υποφέρεις κάποιες στιγμές, όμως βλέπεις την αλήθεια από νωρίς.. Μαθαίνεις τη ζωή όπως είναι κ βρίσκεις την ουσία στα λίγα και απλά πράγματα χωρίς μίζερη διάθεση.. Μπράβο σε σένα κ στους δικούς σου.. Καλή δύναμη κ καλή συνέχεια στον αγώνα σου..!