ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αηδιάζω με τον εαυτό μου... αντί να σε πιάσω χθες που σε είδα μετά από 3 χρόνια και να μιλήσουμε, περιμένω εδώ να δω τις αντιδράσεις σου για χθες... βρίζω τον εαυτό μου και τον φτύνω...όμως μέσα μου ξέρεις τι έχω; ένα κοριτσάκι μικρό με απλωμένα τα χεράκια του προς το μέρος σου, χεράκια γεμάτα τόση αγάπη που δεν νομίζω πως γνώρισες ποτέ, που δεν μπορείς να δεις τώρα μέσα σε τόση κούραση και ρυτίδες. Ήθελα τόσο και θέλω τόσο να σου μιλήσω και να χωθώ στην αγκαλιά σου... να ακούσω την δική σου ιστορία από την αρχή μέχρι το τέλοςθέλω να μου πεις πως είμαι η ομορφιά που θέλεις δίπλα σου, όχι να μου πεις ψέματα. τί δικαίωμα όμως έχω να τα θέλω όλα αυτά;