ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλεπω πολλες κοπελες και παιδια-η και μεγαλυτερους να βασανιζονται που χωρισαν η που ο/η ταδε δεν τους δινει καμια σημασια πλεον και παιζει μαζι τους. Εμενα με χωρισε στον 4ο μηνα της εγκυμοσύνης μου για αλλη.Μετα απο 6 χρονια σχεσης (17-23). Λοιπον..Αρχικα.Υπαρχουν και χειρότερα. Και το λεω κυρίως στα παιδια αυτο! Δεν ειναι ολη μας η ζωη ενας άντρας η μια γυναίκα και δε θα πεθάνουμε χωρις αυτους.Γιατι σιγουρα για να μην ειναι μαζι σου παει να πει πως δεν θελει.Και δεν πρεπει και να ειστε μαζι γιατι ο ενας απ τους δυο θα δυστυχήσει. Μπορει κι εσυ μετα μη το γελας. Η λυση για μενα ειναι η αισιοδοξία.Και πιστεψτε με. Δεν ηταν καθολου καλη περίοδος εκεινη.Με τους γονείς μου απ τα 18 μου μεχρι τοτε να μην μου μιλανε γιατι δεν ηθελαν αυτον τον ανθρωπο στη ζωη μου,με τη σχολη που δεν καταφερα να τελειωσω γιατι χρωστούσα μαθηματα και εμεινα εγκυος,γιατι επρεπε να φυγω απ τη δουλειά. Αλλα τωρα ειμαι καλα! Και ειμαι καλα γιατι το αντιμετωπισα με αισιοδοξια.Ποτε σου δεν τα χανεις ολα.Η οταν τα χανεις ερχεται κατι καινούριο να σε γεμισει.Ενα μωρακι στη περίπτωση μου. Τι εκανα τον πρωτο καιρο; Μετακόμισα στην κολλητη μου με την οποια γνωριζομαστε απο παιδια και με βοηθησε οσο τιποτα.Προσπαθουσα να βρω πολλα πραγματα να ασχοληθώ οποτε γραφτηκα στο θεατρο του δημου(προσπαθουσα να βρω και κατι που να μπορω να το κανω στη κατασταση μου και να μην με εξαντλεί) Εβγαινα βολτες..Και στο σπιτι με την φιλη μου βλεπαμε ταινιες,μαγειρευαμε. Πλεον και μετα απο δυο χρονια τολμω να πω οτι χαιρομαι που αυτος ο ανθρωπος εφυγε απ τη ζωη μου.Για το καλο και των 3ων μας. Και χαιρομαι που εχω μια τοσο αξιολογη φιλη που μου σταθηκε στα δυσκολα πρακτικά!Φιλια σε ολους και μην απελπίζεστε.