21.11.2012 | 17:02
ακόμα...
έχουν περάσει τόσοι μήνες και δε μπορώ να σ αφήσω να φύγεις από το μυαλό μου....ένα τεράστιο γιατί σε κάθε τι που σέφτομαι. ξέρω τις απαντήσεις, το γιατί μένει όμως εκεί. πως γίνεται να νιώθουμε κάτι τόσο δυνατό για κάποιον κ εκείνος να έχει προχωρήσει; όταν ο ίδιος έφτιαξε τόσα πολλά; τώρα είναι με μια άλλη....που έχει γενέθλια μια μέρα μετά από μένα....τυχαίο; και εγώ μ᾽ἐναν άλλον που μ έχει θεά. που μου μαθαίνει τόσο πιο πολλά και ουσιαστικά, που γνωρίζει πλευρές του εαυτού μου που ο προηγούμενος, ακόμα και εγώ η ίδια δεν είχα ιδέα οτι υπάρχουν....αλλά το γ...ο το μυαλό εκεί, κολλημένο....δε γυρίζει πια τίποτα...έτσι όπως γίναν τα πράγματα, μόνο σε μιαν άλλη ζωή μπορούμε εσύ κι εγώ να ξαναβρεθούμε. να ξερες μόνο πόσο σ᾽αγαπάω,πόσο σε γουστάρω, πόσο σε θέλω, πόσο μας θέλω μαζί, πόσα είδα μέσα σου που εσύ ο ίδιος δε γνωρίζεις....και μ άφησες να φύγω γαμώ τη μαλακία σου μέσα....