ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την κοπέλα μου είμαστε μαζί τα τελευταία 2 χρόνια 3 μήνες και 9 ημέρες.Ξέρω θα φανεί αστείο σε κάποιους που τις μετράω ακόμα.Στην αρχή της σχέσης μας όπως συμβαίνει στις περισσότερες σχέσεις είμασταν στο ροζ συννεφάκι μας, αν και η κοπέλα μου έκανε κάποιες φορές ήπια παράπονα ότι δεν ταιριάζουμε ερωτικά και δεν έχουμε ερωτική χημεία.Εγώ κακώς δεν έδωσα σημασία σε αυτά τα παράπονα, δεν αντιλήφθηκα την αξία τους και δεν έκανα κάτι για να αλλάξει αυτό, με αποτέλεσμα μετά από περίπου ένα εννιάμηνο σχέσης και επιπλέον λόγω του ότι είχε χαθεί ο αρχικός ενθουσιασμός και η ερωτική διάθεση από μέρους της έφθινε, να βρισκόμαστε με την πάροδο του χρόνου πιο αραιά ερωτικά.Να αναφέρω σε αυτό το σημείο ότι εξάρχης γνωρίζαμε ότι η σχέση μας είχε ημερομηνία λήξης καθώς είμασταν σε διαφορετική φάση και θέλαμε διαφορετικά πράγματα και είπαμε να το ζήσουμε και όσο πάει.Επίσης όπως αποδείχθηκε ήταν και η πρώτη σημαντική σχέση και για τους δυο μας και γενικότερα κάναμε και ζήσαμε μαζί για πρώτη μας φόρα τόσα πολλά όμορφα πράγματα μικρότερα και μεγαλύτερα όπως οι κοινές διακοπές που ίσως σε πολλούς να φανεί κάτι ασήμαντο.Το θέμα όμως είναι ότι ερωτευτήκαμε, αγαπηθήκαμε και την αγάπω πολύ και είναι πλέον κομμάτι της ζωής μου.Για να μπορούμε να είμαστε μαζί έκανα μία συνειδητή υποχώρηση στα δικά μου θέλω και δεν το έχω μετανιώσει στιγμή.Απλά η κοπέλα μου δεν μπορεί να κάνει αντίστοιχα υποχώρηση και έκπτωση στα δικά της θέλω και το κατανοώ και το σέβομαι, καθώς έχει τα δικά της όνειρα και θέλει να φύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό και για μόνιμη εγκατάσταση αν προκύψει επαγγελματική ευκαιρία.Η ίδια θεωρεί και εγώ το ίδιο, ότι στο εξωτερικό θα έχει πολλές περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες και καλύτερα χρήματα.To the point... Είπαμε μετά απο δύο και χρόνια σχέσης, αφού πλέον έχει χαθεί η ερωτική της διάθεση και επιθυμία για 'μενα, ότι είναι ίσως καλύτερα να πάμε σε φιλικό επίπεδο την σχέση μας. Η ίδια δείχνει και είναι χαλαρή και άνετη με αυτή την εξέλιξη. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για 'μενα, καθώς εκτός από την αμοιβαία αγάπη και τα συναισθήματα που έχουμε ο ένας για τον άλλον, εγώ επιπλέον εξακολουθώ να τη θελώ ερωτικά. Οπότε τι κάνω σε αυτή την περίπτωση??? Εαν μείνω, κάποια στιγμή η κοπέλα μου όπως είναι φυσιολογικό θα προχωρήσει παρακάτω ερωτικά και δεν ξέρω αν θα μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό και αν θα πληγωθώ. Δεν θέλω όμως να τη χάσω από τη ζωή μου. Την αγαπώ. Αλλά σκέφτομαι και φοβάμαι μήπως κοντά της δεν μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω εγώ. Και εννοώ να προχωρήσω συναισθηματικά. Να ερωτευτώ ξανά. Ζητώ συγνώμη απ' όλους σας για το μακροσκελές κείμενο και ευχαριστώ όσους είχαν την υπομονή να το διαβάσουν. Να είστε καλά και να περνάτε καλύτερα. P.S. Όσοι σχολιαστές θέλουν μπόρουν να κράξουν ελευθέρα αλλά θα το εκτίμουσα αν καταθέσετε σοβάρα και την αποψή σας.