Λυπάμαι πολύ για τη ξαδέλφη σου, η ζωή της άφησε σημάδια. Μάλλον ήταν ιδιαίτερα συναίσθηματικη. Εύχομαι να βρει κάποιον άνθρωπο που θα της δώσει τόση αγάπη που θα αντισταθμίσει την ζυγαριά. Κι εσύ αν μπορείς να μην την αφήνεις μόνη. Να την τραβάς με το ζόρι, και να την αγαπάς.
30.6.2019 | 02:58
Ακόμη παιδεύεται.
Μια ξαδέρφη μου έχασε την μητέρα της πριν από 10 χρόνια. Τώρα είναι 43 και έχει άλλες δυο αδερφές. Η μητέρα της έπασχε από καρκίνο και μια μέρα οι γιατροί την βάλανε σε ξεχωριστό δωμάτιο και είπανε στις κόρες ότι είναι ζήτημα ωρών. Από την στιγμή που αρρώστησε μέχρι που πέθανε πέρασαν μόνο λίγοι μήνες.Το καλό ήταν ότι το μυαλό της έμεινε το ίδιο μέχρι το τέλος,λογικό και ξεκάθαρο. Η Βάσω ήταν πάντα η πιο ευαίσθητη από της τρεις αδερφές, και η αδυναμία της μητέρας της. Οι γιατροί βάλανε την μητέρα της σε ξεχωριστό δωμάτιο, της είπανε να επιλέξει ποιόν θέλει για συντροφιά της από την οικογένεια. Έξω ήταν οι τρεις αδερφές και ο άντρας της, πατέρας των κοριτσιών. Η μητέρα επέλεξε την Βάσω. Η κοπέλα κάθισε όλη νύχτα με την μητέρα της, μέχρι που εκείνη πέθανε. Όταν το είχα μάθει λυπήθηκα ολόψυχα την ξαδέρφη μου. Δεν ήταν σωστό, αλλά σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε να επιλέξει αυτήν η θεία μου. Η Βάσω ανέβαζε από μικρή πυρετό όταν στενοχωριόταν, είχε αρρωστήσει όταν πέθανε η γάτα της, άκουγε κάτι κακό και κλεινόταν μέσα στο σπίτι. Από εκείνη την τελευταία νύχτα με την μητέρα της δεν συνήρθε ποτέ. Ζει μόνη της, πηγαίνει στη δουλειά της και έγινε πιο μοναχική από ό,τι ήταν, κατά διαστήματα πηγαίνει σε ψυχολόγο αλλά δεν βλέπει βελτίωση. Κάποτε μου είπε ότι θα ήθελε να είχε το θάρρος και τη δύναμη να αρνηθεί να μπει σε εκείνο το δωμάτιο. Ο θεός να συγχωρέσει την θεία μου, δεν μπόρεσε να την λυπηθεί.
1
