ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο λογος που έφυγα τότε ήταν γιατί δεν ήθελα να βγάλω το θυμό μου πάνω σου. Γιατί δε φταις. Φταις που έτσι οπως τα σκεφτηκες τα πράγματα, μου διεγειρες το θυμό αυτό, αλλά ως εκεί. Αλλα περιμενες κι αλλα έγιναν, οπως κι εγώ. Δε θα έσπαγα ποτε την εμπιστοσύνη σου ομως το εκανες πρωτος. Καλως η κακως έχω βεβαρυμένο παρελθόν, εξαντλημένη υπομονή και λιγες αντοχές. Κουράστηκα παραπάνω με όλο αυτό αλλά δε στο καταλογίζω. Όμως δυστυχως βγήκε στην επιφάνεια η θεματαρα της ζωής μου και πρέπει να το ξεπεράσω. Δεν παω σε ψυχολόγο γιατί αυτή τη δουλειά έχω μάθει και την κάνω μόνη μου. Μου παίρνει περισσότερο χρόνο αλλά αυτό έπιλεγω. Έχει να κάνει με αυτό που ποτε δε συζητήσαμε γιατί δεν προλάβαμε. Είμαι κοντά αλλά δεν έχω ξεμπερδέψει ακόμα. Δε φταις για το θυμό μου και συγγνώμη αν σε πήραν τα σκάγια. Έφυγα γιατί το μόνο που ήθελα να σου δείξω είναι ομορφιά και ξαφνικά είχα μόνο θυμό. Λυπάμαι επίσης που τα λέμε έτσι, γιατί κι αυτό επιλογή σου είναι και δε γουστάρω, ούτε γούσταρα ποτε το από δω. Με ξερεις, ξερεις που κινούμαι, ξερεις που θα με βρεις, έλα. Δε θέλω να πω τίποτε άλλο από δω μέσα, ειλικρινά. Σε σκέφτομαι, σε αναζητώ, αλλά κάθε φορά που θέλω να έρθω η να σε πάρω, σκέφτομαι πως θα είναι παλι μια μάταιη προσπάθεια, ώστε τελικά πάλι εδώ να καταλήξουμε. Κι αν κάποια στιγμή θελήσω να σε πάρω τηλέφωνο, αλλα δε σε πάρω τελικά για ακόμα μια φορά, θα είναι ακριβώς γιαυτο το λόγο. Το σημαντικό είναι ότι είμαι καλά, αν και με περιμένει μεγάλο αγγούρι το καλοκαίρι με το θέμα. Το διαχειρίζομαι προς το παρόν, κι επειδή έχω περάσει και χειρότερα πιστεύω θα βγει. Μακαρι να είχα μια αγκαλιά να την έβγαζα καλύτερα, όχι από ανάγκη η ανημποριά, αλλά επειδή η ζωή είναι πάντα γεμάτη αγγούρια και είναι όμορφο να την περνάς με μια γεμάτη και καλοπροεραιτη αγκαλιά. Να είσαι κι εσυ καλά και να διατηρεις αισιοδοξία μέσα σου, γιατί δεν περνάς εύκολα. Ξεπερνα το δικό σου θυμο, αφού πρώτα βρεις από που πήγαζει. Ο θυμός άλλους τους κάνει να απομονώνονται, κι άλλους τους κάνει απόλυτους και άπιστους Θωμαδες. Ελπιζω αν ποτε ξαναβρεθούμε να έχουμε την ίδια όμορφη επικοινωνία που είχαμε όταν γνωριστηκαμε, όχι διαγράφοντας όσα έγιναν, αλλά δίνοντας μια μεγάλη αγκαλιά. Γιατί τελικά όλα τα χωραμε.