17.2.2018 | 15:55
Αλέξανδρε....
Αγαπημένε μου Άραβα... Ποτέ δε θα μάθεις πόσο πολύ σ'αγάπησα...Πόσο πολύ πόνεσα και πονώ όλα αυτά τα χρόνια... Πως δεν έχει περάσει μέρα της ζωής μου που να μη σε σκεφτώ...Ξέρω ότι πλεον είναι αργά, αλλά τουλάχιστον ξέρεις γιατί δε μπόρεσα να είμαι εκεί μαζί σου όταν το ήθελες... Έπρεπε να είναι αλλιώς τα πραγματα.. έπρεπε εσένα να είχα γνωρίσει πρώτα και με σένα να έκανα οικογένεια... Δυστυχώς ήρθες αργά Αλέξανδρε...Ίσως οι δρόμοι μας να συναντηθούν κάπου...κάποτε.. και να σμίξουν αιώνια...Μαρία
0