ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αληθεια, ατόφια, δεν μπορεί να υποθεί χωρίς κανένα ίχνος κριτικής.Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι η τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να κρίνουν και να κατακρίνουν. Δεν θα πρεπε να συγχέονται αυτές οι δυο έννοιες. Αν θες να ακούσεις την αλήθεια , την πραγματική αληθεια , θα πρέπει να είσαι έτοιμος να δεκτείς την κριτική. Αν θές να είσαι ειλικρινής αυτομάτως γίνεσαι κριτής. Αναμενόμενο. Πως αλλιώς να δημιουργήσεις άποψη? τι είναι η ''προσωπική άποψη'' ? τι άλλο απο την ''προσωπική κρίση '' ? Γι αυτό καιρός να αποτινάξουμε τον τρόμο που μας καταλαμβάνει κάθε φορά που ακούμε την ηρωική φράση '' Μην με κρίνεις '' . Πως να μην σε κρίνω? Αν δεν θες να σε κρίνω μην ζητάς την άποψή μου , διοτι η άποψη μου είναι η κριτική μου. Δεν σε ΚΑΤΑκρινω , δεν σε καταδεικνύω για όσα κάνεις , κρίνω πως αυτό που κάνεις είναι σωστό ή λάθος σύμφωνα με την προσωπική μου κρίση, δεν σε κατακρίνω με το να θεωρώ οτι κάπου έπραξες άδικα ή λάθος και να στο λεω. Θα σε κατέκρινα αν σε κάθε σου ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΟ λάθος ήμουν εκεί για να το τονίσω ακόμα περισσότερο και να το αποδοκιμάζω. Προφανώς και το λάθος δεν μπορώ να το επιβραβεύσω αλλά ούτε και να μην το κατανοήσω γιατί όλοι κάποια στιγμή λανθάνουμε, αλλά συνάμα έχω και το δικαίωμα να κάνω μια εκτίμηση , να σχηματίσω μια γνώμη , να αποφασίσω , να κρίνω.