ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις έπεσα πάνω σε ενα απο αυτα τα άρθρα που μιλάνε για την αγάπη με προσδιορισμούς οπως το "αληθινή" και σου δίνουν τον μπούσουλα για το πώς πρέπει να ναι μια σχέση για να είναι "πραγματική".Και καπου εδω αρχίζω και αναρωτιέμαι ποιος είναι άραγε αυτος που μπορεί να κρίνει μια αγάπη,ποιος είναι αυτος που κατέχει το θέμα μιας σχέσης τοσο καλά που σου ορίζει τι πρέπει να κάνεις σε αυτη για να είναι πραγματική?Γιατι βάζουμε ακόμα και τα συναισθήματα μας σε κουτάκια?Γιατι αν το δικό μου συναίσθημα δεν χωράει στο κουτάκι που αυτοι έχουν καθορίσει δεν είναι αληθινό?Γιατί εχουμε την τάση να μιμούμαστε οτι βλέπουμε και να το θεωρούμε ιδανικό χωρις να ψάχνουμε μέσα μας να βρίσκουμε τι είναι αυτο που ταιριάζει σε εμας πραγματικά?Γιατι το να κοιμάσαι αγκαλιά με κάποιον σε ενα μονό κρεβάτι είναι δείγμα καλής σχεσης σε αντίθεση με το να κοιμάσαι με κάποιον σε δυο διαφορετικά κρεβάτια,αν το δεύτερο είναι αυτο που σε κάνει να νιώθεις πραγματικά καλά?Εχω βαρεθεί να κρίνω και να κρίνομαι σύμφωνα με ορισμούς άλλων.Εχω βαρεθεί να πρέπει να χαζεύω ηλιοβασιλέματα γιατι ετσι θα γινόταν σε μια καλή ερωτική ταινία.Το δικό μου "ημερολόγιο" δεν θα ναι μια σχέση που ξεκινάει φαντασιακά,χαλάει στο ενδιάμεσο αναγκαστικά και στο τέλος καταλήγει ιδανικά.Μην προσπαθείτε να στριμώξετε την ζωή σας σε κουτάκια γιατί "ετσι πρέπει", αφήστε την ελεύθερη ,μόνο ετσι θα καταλήξετε πραγματικά χαμογελαστοί.