ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο μπαμπάς μου είναι αλκοολικός.Είναι πολλά χρόνια. Απο οταν ημουν 6,5. Ολα τα μεσημερια που ερχόταν να με παρει απο το σχολείο, ενιωθα ενα αγχος, ενα σφιξιμο στο στομαχι για το πως θα ειναι, και μη λεει παλι βλακειες στη δασκαλα. Παντα χαιρετουσα τα παιδια, με ενα οσο πιο πλατυ χαμογελο μπορουσα για να μη φανει οτι ντραπηκα ή οτι φοβαμαι. Στο δρομο οδηγουσε "περιεργα", αλλα ποτε δεν εγινε ατυχημα.Καταλαβα οτι "κατι εχει" ο μπαμπάς, στα 7 ή 8. Στην Τριτη δημοτικου. Εκει καπου. Οταν η μαμα καθε μεσημερι φωναζε χωρις λογο και τον μαλωνε. εμενα, μόλις ειχε γεννηθει το αδελφακι μου, ενα μικρο αγορακι πολυ γλυκο και βοηθουσα στην ανατροφη παρολο που ημουν μικρη. Εφερνα σεντονακια, κουβαλουσα αρκουδακια στην κουνια και τετεοια. Οχι κατι φοβερο.Εχει παει να πνικει τη μαμα.Ηρεμο παιδι, ποτε δε ζηλεψα τον μικρο αδελφο και αυτο το λενε ολοι. "Πως δε ζηλευει, όλα τα αδελφια ζηλευουν". Ποτε. Μεχρι και σημερ. Ειμαστε προτυπο αγαπης και φιλιας.Ο μπαμπας λοιπον επινε πολυ. Αυτο μου δημιουργησε καποια προβληματα στο γυμνασιο και το λυκειο, όπου παθαινα κρισεις πανικου, εκλαιγα χωρις λογο, αλλα ολοι ελεγαν εφηβεια. Η μαμα με ελεγε ανισσοροπο και οτι μοιαζω στην κουνιαδα τς που ειναι νευρασθενικια (δεν ειναι...). Ωραιο κοριτσι, καθαρος χαρακτηρας, με κατακτησεις, ποτε δεν εμεινα με καποιο αγορι. Μου τα ζητουσαν, εμενα μια βδομαδα, εφευγα.Στα 17,5, περασα σε αλλη πολη. Πανεπιστημιο, και ηρθε η ωρα να ανασανω. Για λιγο.Γυρισα πισω. Καθημερινες κρισεις πανικου, αμνησια, αυπνια για μερες.Κλαμματα.Γυρισα πισω. Ενιωθα τυψεις, μου ελειπαν οι γονεις μου, ο αδελφος μου, ενιωθα τυψεις που μεγαλωνει το αδελφακι σε αυτο το περιβαλλον χωρις εμενα. Το ποτο εκει, και με χειροτερες "παραστασεις". Πλεον ο αλκοολισμος ηταν δεδομενος.ξαναδινω περναω αθηνα. Πολυ καλη σχολη. Εωσα με αντικαταθλιπτικα. ειχα περασει ενα τριμηνο μεγαλων κρισεων πανικου, να μη ξερω πια ειμαι. "διαταραχη αγχους, ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη".Βοηθησε αυτο και περασα.ξανα στο σπιτι.Ο μπαμπας μπαινει Αιγηνητειο. Πολλους μηνες. Αποτοξινωση. Το κοβει. Μαχαιρι.5 χρονια ηρεμιας. Καθημερινη ρουτινα. Οι ζωες μας βαλτωσαν. Εγω σπιτι σχολη, σχολη, σχπιτι, αποφοιτω, 2η σχολη, σχολη σπιτι.ουτε αγορια, ουτε φιλες, ουτε βολτες ουτε μαλακιες.Ντρεπομουν να βγω, δεν μπορουσα τον κόσμο. Αισθανομουν ασχημη.τριτη σχολη.εκει πηρα τα πανω μου. Μπαινω σε μια ασχημη σχεση (τα ειχε με αλλη μαζι με μενα), με δουλεψε, με βιασε, μου ειπε ψεμματα, με εκρυβε απο ολους τους φιλους του. Αλλα καθε μερα μου ανεβαζε την ατοπεποιθηση σχετικα με το ποσο ομορφη ειμαι, ποσο κουκλα κ.λπ εξωτερικα χαρακτηριστικα.Με αυτοπεποιθηση κερδιζω τον αντρα της ζωης μου. Αυτο πιστευα μεχρι προσφατα. Καλυτερος μου φιλος, καλο παιδι, εξυπνο, γνεται κομματια για ολους, εργατικος και με ορεξη (ανεργος δυστυχως). Δεν με βοηθησε ποτε με το θεμα μπαμπα, οσες φορες πηγα να πω κατι, ειπε "σιγα το προβλημα". Και το δεχομαι.Ωσπου μου εμφανιζει εδω και 2 χρονια τα προβληματα του σα μοναδικα. δε βρισκει δουεια, φταιω. Δεν του εχω βαλει σε δουλεια, φταιω. (μα ουτε εγω εχω. Ανεργη ειμαι.).Ο μπαμπας αρχισε το ποτο. Ξανα. Δεν το λεω στη μαμα. Ειμαι ακομη στο σπιτι, ειμαι 27, και σημερα ζω μια ΟΛΟΙΔΙΑ ημερα σαν εκεινες στα 7, στα 17, και τωρα στα 27.20 χρονια ειμαι στο κλουβι του αλκοολ. 20 χρονια ειμαι σε ενα κουτι που μυριζει βοτκα και ουισκι. 20 χρονια. Μια γρια με προσωπο εφηβης. Αυτο ειμαι. Ευτυχως που υπαρχειι η σελιδα να το πω. Θα σκασω. δεν ακουσει κανεις.Και δεν νιαζεται κανεις.Ειμαι μονη. Η μαμα δουλευει ολη μερα. δεν το βλεπει ποτε ετσι. Αν ειναι εδω, εκεινος δεν ινει. τα λουζομαι ολα εγω. Λες και με εκδικειται. ψαχνει την αγαπη το ξερω. Θελει βοηθεια. Τα εχω κανει ολα. Ολα..!!! Εχω διαβασει 500 βιβλια για αυτο το θεμα, εχω μιλησει με καθηγητες, Τπτ. Αντι να κοιταω τον ευατο μου και αυτα που μ εκανε.Ολα τα εχω κανει.Πριν λιγο χτυπαγε το ξυπνητηρι μανιωδως. Ο αδελφος μου δυστυχως δεν εμλεκεται με αυτα και καλα κανει.Παλι εγω κρατησα την αναπνοη μου, μπηκα στην κρεββατοκαμαρα που βρωμουσε απο τις αναθυμιασεις του ποτου, εκλεισα το κινητο, για να τον αφησω να κοιμηθει.Παλι εγω.Και ας ηταν ολα αυτα. Θα αξιζαν αν ειχα μια αγκαλια απο τη μαμα. Ενα ευχαριστω απο to mpampa. Ενα μπραβο απο τον αδελφο.Ενα σε "θαυμαζω" απο το αγορι.Aλλα δεν εχω τιποτα.