ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λες και περνάει οδοστρωτήρας πάνω από το κορμί μου. Η ψυχή μου είναι βαριά. Νέα χρονιά, νέες ελπίδες...ότι το σκοτάδι θα διαλυθεί, ότι θα βγούμε στο φως. Κάθε χρονιά τα ίδια, οι ίδιες ευχές, η ίδια ανυπομονησία, να μηδενίσει ο χρόνος, να ξορκιστεί το κακό, να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Κουράστηκα με τις "νέες αρχές", να μπορούσα, Θεέ μου, να κρατήσω μια συνέχεια χωρίς να με καταπίνει η ζωή...να μπορούσα να ζω περισσότερο και να ονειρεύομαι λιγότερο, να μπορούσα να ζω στο σήμερα και όχι στο χθες ή στο αύριο...να μπορούσα να αγαπήσω τον εαυτό μου χωρίς να περιμένω κάποιον άλλον να το κάνει για μένα...να είχα μάθει να ζω!