9.12.2012 | 03:09
αλλη μια τυπικη, κλασσικη εξομολογηση
Ποσο τραγικο ειναι να χωριζεις λογω κρισης? Λογω του οτι ο αλλος εχει πολλα στο κεφαλι του και δεν μπορει να ανταποκριθει στις αναγκες μιας σχεσης; Και ψευτικη δικαιολογια να ηταν, το χρησιμοποιησες για να με διωξεις. Ενω εγω σου ειπα οτι μπορω να σε βοηθησω. Σχεση ειναι να στηριζει ο ενας τον αλλον. Το χειροτερο συναισθημα ειναι να σου λεει ο ανθρωπος σου πως 'δεν θελει' να τον βοηθησεις γιατι εχει συνηθισει να τα περναει ολα μονος του. Να θελεις να βοηθησεις και να μπορεις, αλλα να μη σε αφηνει. Κι ολα αυτα επειδη ειναι ανεργος στα 20 του και δεν αντεχει να μη δουλευει και ενα καρο αλλα προβληματα απ' αυτα που πλεον λιγο-πολυ ολοι κουβαλαμε στο κεφαλι μας. ΡΕ καταλαβε το, εκανες τη μιζερια μου και ολα μου τα προβληματα πισω. Χρωματιζες την καθε ημερα μου. Ειναι τοσο ασχημο ολο αυτο να ειναι μονοπλευρο. Εχω αποκλειστει 3 μηνες στο κωλονησο προσποιουμενη πως διαβαζω οντως αυτη τη φορα για τη σχολη, ενω λειπω γιατι προσπαθω να ξεφυγω απο σενα. Τωρα ομως μια βδομαδα εμεινε... επιστρεφω!Θα σε δω στο Μικρο να στριβεις το τσιγαρο σου κουνωντας ρυθμικα το κεφαλι σου στο ρυθμο της μουσικης... εσυ θα με δεις οπως με εβλεπες πριν 3-4 μηνες?
