ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που και παρέα φίλους ή συγγενείς ή το αγόρι μου αισθάνομαι σα να είμαι μόνη και η μόνη παρηγοριά μου είναι το φαγητό. Όλα άρχισαν όταν πέρασα μια άσχημη φάση στη ζωή μου,το έριξα εκεί μετά γνώρισα το αγόρι μου και με έκανε και το ξεπέρασα. Πλέον όταν κάποια στιγμή δε μου αρέσει η συμπεριφορά του κάνω πάλι τα ίδια. Ξέρω βουλιμία ονομάζεται και είναι ύπουλη. Είχα πάει σε ψυχολόγο αλλά σταμάτησα γιατί θεώρησα πως δεν τον χρειαζόμουν πλέον.Δεν είμαι ευχαριστημένη με τίποτα σε αυτή τη ζωή πια,γιατί;; Δεν το αντέχω άλλο αυτό!!!!