27.10.2013 | 21:07
Άλλος το έγραψε, αλλά ταιριάζει και σε μένα.
Ρε συ, δεν ξέρω αν τελικά όντως αφορούν εμένα κάποια πράγματα. Αλλά αν είναι, έτσι... δεν ξέρω. Είχα αρχίσει να τακτοποιώ τα πράγματα μέσα μου, να τα βάζω σε μια σειρά κι ήμουν οκ. Βρέθηκα ξαφνικά να αναρωτιέμαι αν κάνω καλά, που αφήνω κάποια πράγματα (περιορισμένο λεξιλόγιο!) να περνάνε στο ντούκου, που δε σχολιάζω κάποιες φορές, που αφήνομαι κι εγώ στη ροή των γεγονότων και των εξελίξεων. Και νιώθω μια δύναμη ότι ίσως να μπορώ κάπως, καλώς ή κακώς, να επηρεάσω τα πράγματα. Και νιώθω μια ανασφάλεια επειδή έχω εκτεθεί ήδη πολύ κι επειδή, κυρίως, ίσως να μην έχει και νόημα. Πες μου εσύ, γιατί εγώ κάπου σα να παγιδεύτηκα μες στην αξιοθαύμαστη ψυχραιμία μου. Πες μου ειλικρινά, ποια αντίδρασή μου θα ήταν ιδανική για σένα;