ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το σοκ του τέλους της ζωής γεμάτης με παιδικούς φίλους, ή τους φίλους από σχολή, γειτονιά κλπ είναι μεγάλο. Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι από δω και πέρα δε θα βρίσκεστε σχεδόν κάθε μέρα αφού τα σπίτια σας ήταν δίπλα...Εκτός του ότι έχει τελειώσει η φοιτητική ζωή για τα καλά-εντάξει και στα 23-24 καιρός είναι-γυρνάς στην πόλη σου και όλοι ψάχνουν για δουλειά και αγχώνονται. Λογικά πράγματα δε λέω. Φεύγουν μετά σε άλλες πόλεις για δουλειά. Αλλά δεν ξέρω τι νόημα έχει να έχεις βρει τον φίλο που είναι φίλος φίλος πραγματικός με όλη την σημασία, που σε καταλαβαίνει, δεν σε κρίνει ποτέ, γελάει με τις γκάφες και τα ρεζιλίκια σου, τα παίρνει και μαζί σου καμιά φορά που είναι καλός αλλά αυθεντικά καλός μαζί σου, να μην ζείτε κοντά. Ναι το ξέρω ότι όλοι ψάχνουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής και αν την βρεις αλλού, θα πας, αλλά εν τέλει πως κρίνεται η ποιότητα;Βλέπω την 50αρα γειτόνισσα που είναι από πάντα μαζί με την φίλη της που μένει σε άλλη γειτονιά σχεδόν καθημερινά να πίνουν τον καφέ τους και πραγματικά τις ζηλεύω αφάνταστα !!!Μάλλον η μοναξιά χτύπησε την πόρτα και αντί για μεμψοιρία ήρθε η ώρα της λεγόμενης ενήλικης ζωής.Παρεπιπτόντως, πώς το ξεπερνάς; (ναι οκ θα γνωρίσεις νέα άτομα, την απουσία αυτών πώς ξεπερνάς)Όσο μικρό "πρόβλημα" και να φαίνεται, όταν χάνεσαι με τους παιδικούς σου φίλους πάντα θα πονάει.