ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αυιπνίες..έβαλα να ακούσω το μόνο τραγούδι που με χαλαρώνει και με αγγίζει το soundtrack απο την ταινία amelie...ένα σφίξιμο στο στομάχι και ένας κόμπος στο λαιμο.έφτασα 22 σε μισό χρόνο τελείωνω και την σχολή..πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια..πόσοι άνθρωποι πέρασαν απο την ζωή μου και πόσοι θα περάσουν ακόμα..σκεφτόμουν που ήμουν μικρή και έπαιζα με τα αδερφια μου..ήμουν ανέμελη και ξεγνοιαστεί..τότε ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη..και έγω η ανόητη βιαζόμουν να μεγαλώσω..θέλω να ζήσω ανέμελα..να ζήσω στο χωρίο ..να έχω κοντά τους γονείς μου..να έχω ζωάκια..να μπορώ να πηγαίνω βόλτες στην πλατεία όοως παλία..εχω κάνει πολλά λάθη και έβαλα κάποιους ανθρώπους πανω απο σημαντικά πράγματα στην ζωή μ..δεν τ ξανακάνω μια φορά τ έκανα..οι οικογένεια μου πάνω απο όλα..σας αγαπώ και τους 4 ειστε τα πάντα για μένα..και σας ευχαριστώ για τις όμορφες αναμνήσεις...(το γράψιμο μου δεν έχει κάποια λογική αλληλουχία συγχωρέστε με είναι όπως ακριβώς τα σκεφτόμουν)καλήνυχτα..