ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 8 μηνες περιπου χωρισαμε με τον τοτε συντροφο μου. Ο λογος ηταν η αποσταση. Αυτος σπουδαζε σε αλλη πολη και, επειδη η σχεση μας μετρουσε ηδη 3μιση χρονια, μας ειχε κουρασει το . Τον τελευταιο καιρο δουλευαμε και οι δυο κιολας, οποτε δεν μπορουσαμε να βρισκομαστε και συχνα(ουτε να ερχεται αυτος, ουτε να πηγαινω εγω) ε και δεν αργησε να ερθει η ρηξη. Συμφωνησαμε ομως πως ακομα και αν χωρισουμε, θα κρατησουμε επαφες. Ετσι και εγινε. Οσες φορες ερχοταν στην πολη μου(και αυτος εδω μενει κανονικα) βρισκομασταν και λεγαμε τα νεα μας, ενω διατηρουσαμε και επαφη απο fb και viber. Στη σχολη του δεν χρωσταει μαθηματα, του μενει μονο η πτυχιακη για να παρει πτυχιο, οποτε ειχε αποφασισει απο καιρο οτι τωρα το καλοκαιρι θα ξενοικιαζε το σπιτι στην πολη σπουδων του και θα επεστρεφε στην πολη μας. Και το ηξερα και γω οτι σκοπευει να το κανει αυτο. Και φυσικα χαιρομουν, γιατι θεωρουσα οτι, εφοσον πλεον δεν θα υπαρχει το εμποδιο της αποστασης, θα ειναι πιο ευκολο να τα ξαναβρουμε. Και επειδη το ειχαμε συζητησει, ηξερα οτι και κεινος εχει την ιδια διαθεση(να τα ξαναβρουμε δηλαδη). Που λετε, αυτος εχει επιστρεψει στην πολη μας απο αρχες Ιουλιου. Ελειπε διακοπες βεβαια τον περισσοτερο καιρο, αλλα και τις φορες που ηταν εδω, ναι μεν βγαιναμε οι δυο μας, συζητουσαμε, ομως εν τελει δεν τα εχουμε βρει ακομα. Και αναρωτιεμαι γιατι. Εγω ειχα στο μυαλο μου οτι απο αρχες Ιουλιου που τυπικα θα επεστρεφε στην πολη μας, θα μπορουσαμε να τα ξαναβρουμε. Αλλα αυτος ολον αυτον τον καιρο μου εδινε την αισθηση οτι δεν ηταν η προτεραιοτητα του το να συζητησει τι θα γινει με μας. Πηγε διακοπες με την παρεα του, μετα πηγε ξανα στην πολη σπουδων του(τον φιλοξενησε ενας φιλος του) και εμεινε εκει αρκετο καιρο και εβγαινε, επινε και παρταρε, μετα πηγε στο χωριο του και γενικα εκανε τις διακοπουλες του, ενω εγω ημουν εδω και σκεφτομουν οτι θα ηθελα να ηταν κ αυτος εδω και να περναμε χρονο μαζι(νταξει πηγα και εγω διακοπες, αλλα οχι εναμιση μηνα). Δεν ξερω αν καταλαβαινετε αυτο που θελω να πω. Θεωρω οτι, αν πραγματικα του ειχα λειψει τοσο, αν λαχταρουσε τοσο να τα ξαναβρουμε, θα το ειχε κανει απ την πρωτη στιγμη που γυρισε. Και θα μπορουσε να μην ειχε μεινει τοσες μερες στο χωριο του, αλλα να επεστρεφε νωριτερα εδω, για να περασουμε χρονο μαζι. Η θα μπορουσε να μην παει στην πολη σπουδων του για να παρταρει, αλλα να πηγαιναμε μαζι καπου διακοπες, ωστε να περασουμε μετα απο τοσο καιρο λιγο χρονο μαζι. Δεν ξερω, με τη συμπεριφορα του ολο το καλοκαιρι μου εδειχνε οτι προτιμουσε να πηγαινει διακοπες με φιλους και να απολαμβανει την εργενικη ζωη, παρα να περναει χρονο μαζι μου. Και τωρα που τελειωνει το καλοκαιρι και δεν θα μενει πλεον στην πολη σπουδων του, ωστε να μπορει να βγαινει καθε μερα και να κανει ξεφρενη ζωη, σου λεει ας γυρισω στα σιγουρα και γνωριμα(σε μενα δηλαδη). Δεν με πειθει γαμωτο οτι λαχταραει τοσο πολυ να τα βρουμε, οσο εγω. Νιωθω οτι προτιμαει να ειναι ελευθερος και οτι γυρναει σε μενα απλα επειδη δεν εχει βρει κατι καλυτερο και επειδη του εχει λειψει ισως το συνασθηματικο κομματι μιας σχεσης. Δεν του εχω λειψει ομως εγω τοσο πολυ. Αυτο μου δειχνει...