ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου έχει τύχει ποτέ να ζεις την καθημερινότητά σου με δουλειά,καφέδες,ποτά,παρέες και στο τέλος της ημέρας στην ηρεμία του κρεβατιού σου να μην μπορείς να θυμηθείς τι έζησες;Ζω με αυτή την αμνησία τα τελευταία δύο χρόνια.. Βασικά νομίζω ότι δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα αξιομνημόνευτο από ολόκληρη την ζωή μου. Είμαι 27 ετών, ανεξάρτητη οικονομικά σχεδόν μία δεκαετία,με φίλους και οικογένεια, με δικό μου χώρο και ελευθερίες. Περνάει ο καιρός και σκέφτομαι αυτό το εγωκεντρικό '' Αν φύγω, τι θα έχει να θυμάται κανείς από μένα'';Εδώ δεν θυμάμαι η ίδια κάτι για μένα!Φαντάσου, πως κάθε βράδυ, περιμένω να έρθει η επόμενη μέρα για να πάω για δουλειά. Όχι επειδή την αγαπώ, ούτε καν. Για να απασχολώ το μυαλό μου που είναι άδειο. Και ο κόσμος γύρω μου είναι χαρούμενος,δραστήριος. Μα πώς το κάνουν;; Πόσο τυχεροί είναι..Και βγαίνεις έξω, γνωρίζεις κόσμο και θαυμάζεις το κέφι και τον τρόπο ζωής τους και λες ''Από αύριο θα είμαι κι εγώ έτσι!'' αλλά μετά κάπου το χάνεις.. Και ξεχνάς. Και ξεχνιέσαι.