ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω χωρισει οριστικα με εναν ανθρωπο που ειμασταν μαζι αρκετα χρονια και ειχαμε υπερ υπερ αρκετα μπρος-πισω..πλεον νιωθω οτι τον εχω αποβαλλει απο μεσα μου μετα απο πολυ κλαμμα και μετα απο το κυριολεκτικο συρσιμο μου να τον παρακαλαω να ειμαστε μαζι πριν λιγο καιρο..νομιζω οτι επιασα τον απολυτο μα απολυτο πατο.δεν ειμαι και καμια τρελη καλλονη αλλα νιωθω πολυ ομορφη.θελω πλεον λοιπον να βρω καποιον που να εχουμεμια ισορροπημενη σχεση,να γελαμε για τα ιδια πραγματα,να του μιλαω για ο,τι με απασχολει και να ενδιαφερεται να μου απαντησει,να κατανοουμε ο ενας τον αλλον και οταν δε μπορουμε τουλαχιστον να προσπαθουμε!αραγε υπαρχει κατι που να ταιριαζει στον καθε μας?ή μονο υποχωρησεις πρεπει να κανουμε για να γελαμε και λιγο?μεχρι τωρα εχω βιωσει μονο το δευτερο μεσα σε μια σχεση σε μεγαλο βαθμο κιολας και αμα ειναι να πετυχω και αλλες τετοιες σχεσεις το κοβω να μενω μονη για καιρο..