ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.10.2017 | 19:08

Ανάγκη!!

Τι γίνεται όταν έχεις τόσο πολύ ανάγκη να νιώσεις όμορφα κάνοντας έρωτα,οταν τον ζητάς απελπισμένα και ο άντρας σου δεν σε ικανοποιεί;Όταν έχεις άλλους να σε πλησιάζουν και ο ίδιος να αδιαφορεί και οταν θυμάται ότι έχει ανάγκες να είναι λες και τρως άνοστο ξαναζεσταμενο φαγητό.Δεν υπάρχει πάθος.Απελπίζομαι όταν σκέφτομαι ότι η ζωή μου θα συνεχίσει έτσι.Θα μου πείτε μίλησε του!,του έχω μιλήσει,αποτέλεσμα μηδέν...Θα μου πείτε χώρισε...εχω παιδιά,δεν το διανοουμαι καν....οπότε βρασε στο ζουμί σου!!!!
6
 
 
 
 
σχόλια
Το "του έχω μιλήσει" πρέπει να το ξαναδεις. Αφού μιλήσεις με κάποιον ειδικό για το πως να ανοίξεις και να ολοκληρώσεις την κουβέντα δημιουργικά. Ισως τον πείσεις έτσι. Είναι κρίμα που δεν σε ακούει όταν του εκφράζεις τις ανάγκες σου. Δεν ξέρω αν είναι στρουθοκαμηλισμός ή αδιαφορία, για σένα το αποτέλεσμα είναι ίδιο.Σε κάθε περίπτωση, αν εξαντλήσεις τις προσπάθειές σου και δε βλέπεις αποτέλεσμα οι επιλογές είναι δύο. Διαζύγιο ή εξωσυζυγική σχέση. Το ότι την πρώτη επιλογή δε τη διανοείσαι, το καταλαβαίνω. Πολύ μπλέξιμο, χρήματα σε δικαστήρια, αντιδικίες για διατροφές & τα παιδια, ελάχιστοι έχουν την ωριμότητα για να περάσουν από αυτό το πράγμα με λίγες απώλειες. Αλλά για να είσαι καλή μάνα πρέπει να είσαι ευτυχισμένη ΕΣΥ η ίδια πρώτα σαν γυναίκα, και έπειτα σαν σύζυγος. Οπότε, οι δύο παραπάνω επιλογές (κατά την προσωπική μου άποψη) χρήζουν επανεξέτασης. Τις ακριβείς συνθήκες τις ξέρεις εσύ, γι αυτό πρέπει να κάνεις και τις επιλογές σου ανάλογα.
Είμαι 33ετών, μου λείπει το πάθος,η ηδονή...Δεν το έχω ζήσει ποτέ...Ο ίδιος τις περισσότερες φορές αυτοϊκανοποιειται,αδιαφορώντας προφανώς για το πώς καλύπτω εγώ τις δικές μου ανάγκες.Τον έχω δει πολλές φορές χωρίς ο ίδιος να το ξέρει.Του έχω μιλήσει ,του έχω πει ότι μ έχει βάλει στο περιθώριο και αν ήταν άλλη θα τον είχε απατήσει από καιρό...μου είπε απλά,το ξέρω...Δεν άλλαξε τίποτα.Πονάω μέσα μου και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ πια.
Αν είσαι η εξομολογούμενη, να ξεκαθαρίσουμε καταρχάς κάτι. Ότι εδώ όσοι απαντούν, σχηματίζουν μία άποψη ως τρίτοι, συμφωνα με : 1. αυτά που γράφετε, 2. όσα ααντιλαμβάνονται μέσα από τις δικές τους εμπειρίες γι αυτά που γράφετε.Για να συνοψίσω, εδώ δεν παίρνεις αντικειμενικές απαντήσεις (που δεν ξέρω αν υπάρχουν). Γνώμες παίρνεις από τρίτα άτομα που τουλάχιστον δεν έχουν συναισθηματικό φόρτο από την κατάσταση (αλλά όχι και την όλη πληροφορία).Αν ο άντρας σου έχει αντικαταστήσει τις ερωτικές σας επαφές με αποκλειστικά αυτοϊκανοποίηση, το πρόβλημα είναι σε αυτόν. Αν όντως απάντησε "το ξέρω" δείχνει αδιαφορία. Δεν είπε τίποτε άλλο;Δηλαδή αμα του ζητήσεις να πάτε σε συμβουλο γάμου (και έχετε την οικονομική δυνατότητα) θα αρνηθεί; Προτιμά να ζεί με την κατάσταση όπως την περιγράφεις;
Η εξομολογουμενη είμαι.Κατανοώ απόλυτα αυτά που λες.Γνώμες ζητάω συμφωνώ πάντα μ αυτά που σας λέω,αυτά που ζω εγώ απ την δική μου πλευρά.Ο ίδιος δεν έχει παραπονεθεί για κάτι,δεν μου έχει πει ποτέ ότι τον έχει χαλάσει το οτιδήποτε.Η στάση του είναι αδιάφορη σαν να μην συμβαίνει τίποτα.Πλέον δεν έχω ξανασυζητησει μαζί του σχετικά.Βαρέθηκα να ζητιανευω τον έρωτα,την στιγμή που πολλοί μου τον προσφέρουν απλόχερα.Ίσως να τον καθησυχάζει το γεγονός ότι η απιστία δεν είναι το στυλ μου,ίσως μ έχει δεδομένη,αλλά πλέον δεν ξέρω πόσο Θ αντισταθώ...Ντρέπομαι που το λέω αλλά το έχω ρίξει στο σεξτινγκ...Έχω μιλήσει με δύο άντρες...με διεκδίκησαν την ώρα που ο δικός μου άντρας με αγνοούσε...Δεν τους συνάντησα ποτέ,δεν θα μπορούσα παρόλα αυτά.
Παγιδεύεσαι τελικά με την αδράνειά σου. Ή κάνε κάτι ή αποδέξου στωικά την κατάσταση ότι θα είσαι μία μητέρα πάνω από όλα (αφού δε χωρίζεις για τα παιδιά σου), και όχι γυναίκα ή σύζυγος. Για την ελληνική ηθική θα είσαι μια χαρά. Πάλι εσύ διαλέγεις αν θα ακολουθήσεις αυτό που θεωρείς εσύ σωστό (την αγαμία και την οικογενειακή συνύπαρξη για τα παιδιά) ή τις ανάγκες σου.Η άποψή μου είναι να μην αντισταθείς.
Ελληνική ηθική!!!!τα είπες όλα!!!Έχω παντρευτεί το καλό παιδί που όλοι χαίρονται να βλέπουν και να μιλούν.Το να χωριζα θα ήταν κάτι τραγικό,τα έχω σχεδόν όλα(τουλάχιστον αυτό βλέπουν οι έξω)εγώ όμως δεν έχω αυτό που θέλει κάθε γυναίκα της ηλικίας μου.Πώς να ηρεμήσω οταν η γυναίκα μέσα μου ουρλιάζει;Πώς να δεχθώ ότι πλέον ο ρόλος που θα υποδυθω θα είναι μόνο της μητέρας;

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon