ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα καταρχάς σε όλους τους φίλους όλες τις φίλες αναγνώστριες των εξομολογήσεων. Αυτές τις μέρες έχω αναρωτηθει πάρα πολλά σχετικά με τις σχέσεις κλπ Γιατί άραγε όταν είμαστε σε μια σχέση ενω στην αρχή διεκδικούμε τα πάντα με πάθος και ζήλο αλλα όταν τα κατακτήσουμε με την πάροδο του χρόνου περνάμε σε ένα στάδιο ουδετερότητας και όταν ξαφνικά χάσουμε τον άνθρωπό αυτο απο δίπλα μας μας λείπει τοσο πολυ...η απάντηση θα μπορουσε ναι να είναι εύκολη οπως ο καθένας σκεφτεται με την κοινή λογική...δεν εκτίμαμε όσα έχουμε όταν τα έχουμε και η απώλεια μας κάνει να το κάνουμε εκ των υστέρων αλλα δυστυχώς δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής...Το χειρότερο δε είναι κατόπιν να δούμε ότι τελικά νιώθουμε τόσα πολλά για τον άλλο που δεν μπορούσαμε να σκεφτουμε ποτέ οτι θα νιώθαμε...τι γίνεται όμως όταν η σιωπή μας και η έλλειψη επαφής με το άλλο πρόσωπο μας αποξενώνουν τελείως απο αυτό σε σημείο ο άλλος να προχωρήσει την ζωή του τόσο γρήγορα και μάλιστα σε σημειό δέσμευσης σοβαρής με άλλον...τα συναισθήματα σκοτώνονται τελικά τόσο εύκολα..πως καταπνίγεις όσα τελικά αισθάνεσαι για ένα άτομο...πως σβήνεις τις αναμνήσεις σου και προχωράς παρακάτω και εσύ..αναρωτιέμαι ποια είναι και η δική σας άποψη και θα ήθελα να την διαβάσω...Υ.Γ. Το μόνο σίγουρο ειναι πως κάποια άτομα που βρέθηκαν στο διάβα της ζωής μας αφήνουν το στίγμα τους ανεξίτηλα για πάντα....!!!!