12.12.2014 | 13:46
Αναμνήσεις...
Είναι μια ιστορία παλιά.Ήμουν λίγο πριν τα 18 και εκείνος λίγο πριν τα 22 όταν τον γνώρισα εκείνο το καλοκαίρι.Καλοκαιρινός έρωτας που κράτησε 4 χρόνια σχεδόν.Υπήρχαν πολλά εμπόδια.Ήταν η πρώτη μου σχέση, έπεσα με τα μούτρα.Ζούσα στο ροζ συννεφάκι μου. Μετά χωρίσαμε. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί ήταν περίπλοκα τα πράγματα και οι ψυχολογίες.Δεν καταφέραμε να ξεκόψουμε. Ήταν συνήθεια στο τηλέφωνο, ήταν θέλαμε να ξέρουμε τι κάνει ο άλλος, πες το όπως θες, δεν ξέρω. Μιλούσαμε, όχι τόσο συχνά πια αλλά μιλούσαμε για τα επόμενα δύο χρόνια αρκετά. Δε βρισκόμασταν αλλά μιλούσαμε.Οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί. Εκεί που παλιά εγώ ήμουν αυτή που είχα πέσει με τα μούτρα και εκδήλωνα τα συναισθήματά μου ανοιχτά, ενώ εκείνος ήταν πιο μαζεμένος, τώρα ήρθανε τούμπα. Αυτός να κλαίει και να μου ζητάει μια ευκαιρία να είμαστε και πάλι μαζί κι εγώ να αδυνατώ αλλά να μην έχω τη δύναμη να σταματήσω και αυτή την επικοινωνία.Το έβλεπα πως μας έκανε κακό.Ερχόμαστε στο σήμερα.Εγώ 24, αυτός 28.Τελευταία φορά τον είδα το καλοκαίρι, ένα βράδυ για λίγη μόνο ώρα.Αυτός το ζήτησε. Με πήρε αγκαλιά με έσφιξε, ένιωθα την αγάπη του, σχεδόν δάκρυσε. Είχε να με δει περίπου ένα χρόνο. Μου ζήτησε να με φιλήσει, έκανε κίνηση αλλά δεν μπορούσα. Δε μου έβγαινε και θα ήταν λάθος να του δώσω να καταλάβει άλλα πράγματα και να δώσω ελπίδες. Ήθελα να είμαι ξεκάθαρη.Θα μου πεις, κούκλα μου καλά όλα αυτά, τώρα γιατί μας γράφεις;Γράφω για να πω πως τις προάλλες έψαχνα κάτι μέσα σε ένα παλιό σκληρό και είδα κάτι φωτογραφίες μας παλιές. Από καλοκαίρια, χειμώνες, γιορτές, κτελ. Παλιά όταν κοιτούσα αυτές τις φωτογραφίες κοίταζα εκείνον μόνο και σκεφτόμουν "Τι όμορφος που είναι!!". Αυτή τη φορά κοίταξα εμένα. Φαινόμουν τόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη. Φαίνεται ο έρωτας στα μάτια μου καθώς και ο θαυμασμός που το είχα. Μετά κοίταξα και εκείνον, ίσως ακουστεί περίεργο αλλά, ένιωθα πως είναι ένας άγνωστος! Δεν περίμενα ποτέ να το πω αυτό. Δε φανταζόμουν ποτέ πως θα κοίταζα αυτό τον άνθρωπο και θα ένιωθα πως δεν τον ξέρω! Γιατί συμβαίνει αυτό;Τον σκέφτομαι συχνά, με αγάπη, αλλά μου τη σπάει που δεν μπορώ να τον πάρω τηλέφωνο να μάθω τα νέα του γιατί ξύνω πληγές.