ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα μπορώ να τα συγχωρήσω... όλα! Αργά ή γρήγορα, αλλά όλα...Αυτό που δεν μπορώ να σου συγχωρήσω, είναι που μου σκότωσες τα όνειρα. Τα όνειρα για μια ζωή μαζί σου... Εσύ κι εγώ.. ο άνθρωπός σου, όπως έλεγες. Μα πώς μπόρεσες να σκοτώσεις τα όνειρα του ανθρώπου σου, αλήθεια;;; Και μάλιστα με τόση ευκολία;; Και αφού δεν είχες σκοπό να τα κάνεις να βγουν αληθινά τελικά... τι με έβαζες κι ονειρευόμουν;; Γιατί δε με ξυπνούσες νωρίτερα;;;; Πριν σε αγαπήσω τόσο... Κι έρχεσαι τώρα, μετά από τόσους μήνες, να μου ευχηθείς στα γενέθλια όλα τα καλά... ευτυχία, επιτυχία και χαμόγελα. Χαμόγελα... εσύ μου τα στέρησες, θυμάσαι;; Εσύ πήρες πίσω την ευτυχία μου, γιατί φοβήθηκες... Δε μ' αγάπησες... τουλάχιστον όχι όσο έλεγες. Γιατί δεν πληγώνεις εκείνους που αγαπάς...Φοβάμαι τους ανθρώπους... δεν τους εμπιστεύομαι... όλοι κάτι θέλουν να σου κλέψουν, κάπου αποσκοπούν, κάτι ζητούν... και θα χρησιμοποιήσουν όλη τη μαγεία που διαθέτουν, προκειμένου να το πάρουν και μετά να σε αφήσουν να προσπαθείς απεγνωσμένα να πιαστείς από κάπου για να βγεις απ' τα συντρίμμια... καληνύχτα...