ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι να συμβιβαζομαστε με την μετριοτητα και να φοβομαστε να μιλησουμε στον αλλο και να του πουμε τι θελουμε πραγματικα απο αυτον? για να μην τον χασουμε? και να τον χασουμε τι θα γινει αφου εξαρχης δεν ηταν αυτο που περιμεναμε και δεν ειμαστε ευχαριστημενοι απο την κατασταση?? αλλα μπορουμε να εχουμε και συγκεκριμενες προσδοκιες μονιμως απο τους αλλους?μηπως εμεις ειμαστε παντα αυτο που περιμενουν οι αλλοι?? αλλα δεν αξιζει σε ολους να νιωσουν το απολυτο και ανυπερβλητο καποια στιγμη στην ζωη τους? αλλα ποτε θα ειναι αυτη η στιγμη? θα ερθει σιγουρα? και εγω ποσο να περιμενω? η εσεις? μας αξιζει..δεν μας αξιζει? ολα αυτα σκεφτομαι και αναρωτιεμαι να σου πω τελος και να το αφησουμε εδω που ειναι ακομα αρχη η απλα ν ευελπιστω πως ολα θα γινουν καλυτερα??και αν γινουν καλυτερα θα ειναι ετσι οπως τα θελω η παλι στην μετριοτητα θα ειμαι? δεν ξερω..