14.4.2015 | 02:50
Ανασφάλεια
εχω ανασφαλεια με το σωμα μου. μεγαλη. εχω χασει κι εχω παρει πολλεσ φορεσ κιλα και σιγουρα υπαρχει χαλαρωση, οχι κατι τρελο αλλα εγω το βλεπω και σιγουρα και στο αγγγμα πιστευω ειναι ολοφανερο. γι αυτο παντα εχω ανασφαλεια. οταν μου αρεσει καποιος πολυ δε κανω κατι, ακριβως γτ πιστευω οτι μετα δε θα του αρεσει το σωμα του θα ξενερωσει και θα πληγωθω. επιλεγω να μη μου αρεσει τοσο ο αλλος. γνωρισα ενα παιδι, πολυ ωραιο και καλος, ημουν μαζι του και περναγα απλα τελεια. ολο το βραδυ μαζι, τελικα δεν τον αφησα ουτε να με φιλησει, σιγουρα τν μπερδεψα γτ καταλαβαινε οτι μου αρεσει. θελω να το ζησω, αλλα φοβαμαι φοβαμαι παρα πολυ. τη στιγμη που θα γδυθουμε και θα ειμαι μεσα στην ανασφαλεια κι αυτος τοσο ωραιο σωμα σιγουρα θα απογοητευτει. δε μπορω να με ξεμπλοκαρω και το να το ζησω λιγο μαζι του ξερω θα με εκανε χαρουμενη, ενα συναισθημα που εχω τοσο καιρο να ζησω.