25.7.2015 | 23:11
ανασφαλειες
Δεν εχω αισθανθει ακομα απο κανενα ατομο την αγαπη με τν τροπο π επιθυμώ περισσοτερο..μπορει να φενεται εγωιστικο,αλλα ναι θελω απο καποιον επιτέλους να νιωθω μοναδική,να νιωθω προτεραιότητα του.Μου αρεσει το ιδιο φυλο,ειμαι εικοσι κοπελα κ πρωτη μου φορα αρχισα να νιωθω πληρης αποδοχη μεσα απο σχέση με κοπελα...κ παλι..οταν εκλεινε το τηλ γ να παρει αλλον,οταν μ έλεγε(παντα πρωτη) καληνυχτα,οταν οταν οταν..εγω υστερα εκλαιγα,κρυφα της.θα μου πεις κερδιζονται αυτα.Αλλα κανεις να μην ξενυχτισει μια φορα μαζι μου χωρις να ψαχνει την ''ευκαιρια'' να το κανει;Μονο κατι λιγουρια ξενυχτουσαν παντα,απ'αυτούς π νομιζουν πως θα καταληξουμε σε άλλα.Μου λειπει...μου λεπει το ''ξενυχτι'' αυτο για μενα,το δωσιμο..το αμοιβαίο παθος να θελεις τον αλλον συνείδητα δικο σου,να σου δινει το δικαιωμα να του δινεσαι αφοσιωμένα,ολοκληρωτικα