ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε τώρα και την causa prima του ανθρώπου,την αρχή του ανθρώπινου γένους,τον γενάρχη του που απο δω και πέρα βαρύνεται από μια κατάρα(Αδάμ,προπατορικό αμάρτημα,ανελευθερία της βούλησης)ή τη φύση,που από τον κόλπο της γεννιέται ο άνθρωπος και που μέσα της τοποθετούν από δω και πέρα την αρχή του κακού (διαβολοποίηση της φύσης),ή και τη γήινη ύπαρξη γενικά-ίσαμε που για μιας φτάνουμε μπροστά στην παράδοξη και φοβερή διέξοδο όπου η βασανισμένη ανθρωπότητα είχε βρει μια πρόσκαιρη ανακούφιση, σ'εκείνο το βαθυστόχαστο εύρημα του χριστιανισμού: τον θεό ν'αυτοθυσιάζεται για το χρέος του ανθρώπου,τον θεό να πληρώνει τον εαυτό του με τον ίδιο του τον εαυτό του,τον θεό ως τον μοναδικό που μπορεί να λυτρώσει τον άνθρωπο από το χρέος του,ό,τι έχει γίνει αδύνατο για τον ίδιο τον άνθρωπο-ο πιστωτής να θυσιάζεται για τον χρεώστη του,από αγάπη (θα το πίστευε κανείς; )από αγάπη προς τον χρεώστη του!...Θα το μάντεψε κιόλας κανείς τί έγινε πράγματι με όλα αυτά και κάτω απ όλα αυτά:εκείνη η θέληση γι'αυτοτιμωρία ,εκείνη η πισωγυρισμένη σκληρότητα του κλεισμένου στον εαυτό του ,του τρομαγμένου ανθρωποζώου,που ''φυλακίστηκε'' μέσα στο κράτος με σκοπό την εξημέρωσή του,που επιννόησε την κακή συνείδηση,για να κάμει κακό στον εαυτό του,αφού είχε κλείσει μια φυσικότερη διέξοδος να κάνει κακό,-αυτός ο άνθρωπος της κακής συνείδησης κυριεύθηκε από τη θρησκεία για να σπρώξει τον αυτοβασανισμό του ως την πιο φρικτή σκληρότητα και όξυνση..κλείνεται μέσα στην αντίθεση θεός και διάβολος,''πετά'' ολα τα όχι που λέει στον εαυτό του,στη φύση,στη φυσικότητα, στην πραγματικότητα της ύπαρξής του,έξω από τον εαυτό του,για να πει ναι,να κατασκευάσει μ αυτά κάτι το υπαρκτό,το ζωντανό το αληθινό,τον θεό,την αγιότητα του θεού,τον θεό ιππότη,τον θεό δήμιο,το υπερπέραν,την αιωνιότητα,το ατέρμονο μαρτύριο,την κόλαση ,το ακαταμέτρητο της τιμωρίας και της ενοχής..Είναι ένα είδος τρέλας.....