Μάλλον κατά βάθος είσαι δεσμοφοβική. Σου αρέσει η διαδικασία του να κάνεις σχέση, να γνωρίζεις κάποιον και να σε γνωρίζει, να κάνετε σεξ και να εντυπωσιάζετε ο ένας τον άλλον, όμως όταν έρχεται η ώρα για λίγο πιο βαθιά συναισθήματα και φεύγει όλο αυτό το hyper με τις πεταλούδες στο στομάχι, αρχίζεις και πελαγώνεις, γιατί δημιουργούνται πλέον άλλες προσδοκίες, στις οποίες δεν είσαι έτοιμη ν' ανταπεξέλθεις. Καλύτερα να μην κάνεις σχέσεις μέχρι να το δουλέψεις αυτό. Δεν θα σε συμβούλευα να βρεις κάποιον που να είναι στην ίδια φάση μ' εσένα, γιατί θα πονέσεις πολύ και θα κολλάς ακόμα περισσότερο μαζί του (μέχρι να τον καταφέρεις να θελήσει σχέση μαζί σου), οπότε no-no, θα σου φάει χρόνο πολύ ψήνοντάς σου το ψάρι στα χείλη. Μείνε μόνη και ψάξου. Κακά τα ψέματα, δεν ζεις στη Νέα Υόρκη να μπορούσες ν' αλλάζεις όσους συντρόφους θες παίζοντάς το απρόβλεπτη και τρελή γκόμενα και μετά, όταν έρθει η ώρα για παντρειές, να γίνεις ξάφνου η καλή λαίδη σύζυγος και το παρελθόν μένει στο παρελθόν. Στην πόλη που ζεις, ο κόσμος είναι ακόμα μικρότερος, οπότε κινδυνεύεις να καταλήξεις το "town bicycle" που όλοι θέλουν να καβαλήσουν, αλλά κανείς δεν θέλει να έχει σαν δικό του. Πρόσεχε πολύ. Είναι σκληρό, μα είναι πραγματικό αυτό το ρίσκο, ότι όταν θελήσεις κάτι σοβαρότερο, δεν θα σε θέλουν εσένα μετά.
21.6.2022 | 11:43
Ανεξήγητο
Είμαι γυναίκα,23 χρονών,και μέχρι τώρα έχω κάνει 3 σχέσεις.Το πρόβλημα μου είναι ότι και τις τρείς φορές,η καθεμία σχέση δέν κράτησε πάνω από 8 με 10 μήνες το περισσότερο.Κάτι πάθαινα,ένιωθα να μήν είμαι ερωτευμένη πλέον,βαριόμουν,ασφυκτιούσα,και συνεπώς χώριζα.Αυτό που μου έχει συμβεί επαναληπτικά,με έχει προβληματίσει ιδιαίτερα,και εννοείται ότι η πρώτη σκέψη που έχω κάνει είναι ότι ίσως δέν έχω γνωρίσει ακόμα τον κατάλληλο.Μα και οι τρείς τους ήταν κατάλληλοι και όταν τους γνώρισα αλλά και καθ'όλη τη διάρκεια της σχέσης,ήταν υπέροχα παιδιά και έβρισκα σε εκείνους ό,τι ζητούσα.Μου άρεσαν εμφανισιακά,είχαν πολύ καλό χαρακτήρα,ταιριάζαμε στην επικοινωνία και στις προτιμήσεις,το σέξ πολύ καλό,οπότε τί;Πόσο περισσότερο κατάλληλος και ιδανικός θα έπρεπε να είναι κάποιος για εμένα;Λένε πως από ένα σημείο και μετά,ο έρωτας μετασχηματίζεται σε αγάπη,σε αυτό το υπέρτατο συναίσθημα που είναι το πιό ισχυρό θεμέλιο της σχέσης.Σ'εμένα γιατί δέν συνέβη αυτό;Τώρα είμαι και πάλι,μετά από αρκετούς μήνες,στη διαδικασία του φλέρτ με κάποιον,αλλά φοβάμαι να το ξεκινήσω.Δέν μπορώ,δέν αντέχω να μου συμβεί για άλλη μία φορά το ίδιο πράγμα,και το χειρότερο απ'όλα είναι ότι δέν μπορώ άλλο να χρησιμοποιώ αστείες και χαζές δικαιολογίες για να ξαναφύγω όπως έκανα και στις τρείς προηγούμενες περιπτώσεις.Όπως και να το κάνουμε,δέν είναι και το πιό εύκολο πράγμα να πείς στον άλλο ότι σου τελείωσε ο έρωτας και ότι βαρέθηκες.Έχω απελπιστεί,και έτσι όπως πάει,μάλλον θα πρέπει να το πάρω απόφαση ότι θα μείνω για πάντα μόνη ή θα μείνω σε μία σχέση συμβατικά και για πρακτικούς λόγους,πχ για να μήν είμαι μόνη ή για να δημιουργήσω οικογένεια.
4
