13.2.2015 | 14:10
Ανησυχία.
ΤΟ παραδέχομαι οταν εξομολογουμαι κάτι οι γνώμες τον άλλον με επηρεάζουν,είναι βέβαια κ πράγματα που πιστεύω κ εγώ,όμως βρέ παιδιά είστε λίγο αρνητική ,ο νους σας πάει στο κακό,και μένα δεν λέω,είδα μια εξομολόγηση ενός παιδιού που μοιάζει λίγο με μια δικιά μου περίπτωση,και μενα με είπε ο δικός μου με το ενα ονομα που τυχαινει να είναι συνάδελφος του,κ επίσης είχε κρατήση μια καρτα ευχαριστίρια επειδη εκείνη ανήκει στην ομάδα του και τον ευχαριστησε με ενα δώρο,όσο και αν μου έχει εξηγησει ότι δεν συμβαίνει κάτι,ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι,δεν με εχει πείσει και έχω γίνει παρανοική,ζηλεύω αφανταστα,κανω τρελλά πράγματα.διάβασα χτες την εξομολογηση που του λέγατε διαφορα αρνητικά,δηλαδή τόσοι άνθρωποι πιστεύεται το ίδιο..δεν ξέρω προσπαθώ να βρώ λογικές εξηγήσεις,νοιώθω πολύ ανήσυχει,γιατι την θεωρεί χαζή,αλλά την προστατευει.Αυτό που μου συμβαίνει η ανησυχία και η αγωνία που εχω απο το πρωί μέχρι το βράδυ έχει λογική εξηγηση,θα τρελλαθώ.Νίκη38.