ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.7.2013 | 22:41

Ανώμαλο.

Εγώ σερβιτόρα σε ένα μαγαζί στην Κηφισιά. Αυτός καλός φίλος του αφεντικού μου. Και οι δύο εικοσιδύο χρονών. Βέβαια όταν μου είχε πει πως είναι τόσο, άρχισα να γελάω πολύ δυνατά μέσα στη μούρη του. Πανύψηλος, με μούσια, από αυτά τα πολλά που είναι της μόδας τελευταία, γεροδεμένος και ψιλοκυριλέ. Το χειρότερό μου δηλαδή. Από αυτούς που βλέπουμε έξω κι είναι όλοι ίδιοι. Δεν τους ξεχωρίζουμε. Ένα βράδυ στο ρεπό μου πήγα στο μαγαζί που δουλεύω, ήταν μια φίλη μου, καθόταν με το αφεντικό μου και την παρέα του. Ήταν και ο μουσάτος. Πίνω δυο, τρεις μπύρες και αρχίζω και γίνομαι κοινωνικό ον. Αρχίζω να του μιλάω, αρχίζω να του λέω απόψεις για τις σημερινές σχέσεις, για τον σημερινό άνθρωπο... και να που συμφωνούσε. Με εμένα, την τρελή και μεθυσμένη. Η παρέα μας έφυγε και το μαγαζί έκλεισε. Δεν καταλάβαμε ποτέ πότε έγιναν όλα αυτά. Η συζήτηση μας είχε γίνει δραματικά ενδιαφέρουσα. Φύγαμε. Από εκείνο το βράδυ αρχίσαμε να μιλάμε καθημερινά, όλη μέρα, με όποιο δυνατό τρόπο επικοινωνίας. Βγήκαμε ένα μεσημέρι για καφέ. Μιλάγαμε πάλι ασταμάτητα. Δεν είχαμε φιληθεί. Θέλαμε σαν τρελοί ο ένας τον άλλον, αλλά μία η δουλειά, την άλλη μια ίωση, όλο το αναβάλαμε. Ώσπου έγινε. Και το φιλί και το σεξ και το "κάθε μέρα κοιμόμαστε μαζί". Ένα βράδυ τον πιάνω και του λέω πως πρέπει να το πάμε λίγο πιο χαλαρά. Αυτός σε λιγότερο από δύο μήνες θα έφευγε για Καναδά, χωρίς επιστροφή, δεν είχα επιλογή. Αρχίσαμε να περνάμε τέλεια. Με έκανε και γέλαγα ασταμάτητα, δυνατά και αληθινά, χωρίς πολύ προσπάθεια. Πραγματικό χιούμορ, ατόφιο. Και έτσι όπως πέρναγε ο καιρός, κι έτσι όπως πήγαινα τα βράδια να κοιμηθώ μαζί του και αναλύαμε την μέρα μας με τον πιο χιουμοριστικό τρόπο...κι έτσι που γέλαγα... άρχισα να ερωτεύομαι. Η συμφωνία που είχαμε κάνει, ήταν μια χαλαρή σχέση, υπό τον αυστηρό όρο να περνάμε πολύ καλά. Έχω ένα γαμημένο ταλέντο... καταλαβαίνω πολλά και διαισθάνομαι πολλά. Είχα απέναντι μου ένα καθαρό πρόσωπο, δυο μάτια που χαμογελούσαν, ένα άτομο που με κέρδισε από το πρώτο δευτερόλεπτο που άνοιξε το στόμα του... ένα άτομο με τα πιο βρώμικα μυστικά που έχω συναντήσει. Για εμένα ήταν το ιδανικό. Και εγώ για αυτόν. Ανακάλυψα ένα απόγευμα πως διατηρεί σχέση από απόσταση. Δεν με ενόχλησε να πω την αλήθεια. Πέρναγα τόσο ωραία που δεν έδωσα την βάση που περίμενα. Η σχέση του όμως; Η σχέση του ήταν με μια 40χρονη γυναίκα από τον Καναδά, με παιδιά, γατιά και λεφτά. Σκέφτηκα κάθε λογική και παράλογη εξήγηση. Με το που το έμαθα του είπα πως ξέρω και πως όσο χαλαρά κι αν το έχουμε πάρει δεν μπορώ να μπω ανάμεσα σε ζευγάρι, να μου πεις το είχα κάνει ήδη για τα καλά, αλλά όχι εν γνώση μου. Θα το σταμάταγα έτσι κι αλλιώς γιατί είχα αρχίσει και την πάταγα μαζί του και μου την δίνουν οι αποχωρισμοί. Οπότε ένα ωραίο βράδυ σταματάμε να μιλάμε. Περνάνε κάποιες μέρες, καταλαβαίνω πως αυτή βρίσκεται Ελλάδα, τους βλέπω μαζί, παθαίνω ένα σοκ με το παρουσιαστικό της. Λέω δεν γίνεται να την θέλει. Έκανε κινήσεις να με δει. Είναι τσιμπημένος μαζί μου... κι εγω, μαζί του. Ωστόσο στην κατακλείδα μου δεν θα μπορούσα να πω τίποτα άλλο από το προφανές... αγάπησα έναν ζιγκολό. Έναν κανονικό ζιγκολό. Αυτός ήταν ο φετινός μου καλοκαιρινός έρωτας. Είμαι η Μαρία, είμαι σερβιτόρα, δεν έχω λεφτά για να αγοράσω έρωτα από κάποιον... τουλάχιστον έζησα δυνατές στιγμές. Η ιστορία μας θα συνεχιστεί και το ξέρω. Σε λίγο καιρό φεύγει. Θα υπάρξει Υ.Γ. σε αυτήν την εξομολόγηση...
 
 
 
 
Scroll to top icon