ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ευχαριστώ τον ανώνυμο σχολιαστή που με υπερασπίστηκε για μια "εξομολόγηση" που γράφω με κλειστά σχόλια. Δημοκρατία έχουμε και πρέπει να είναι σεβαστή η επιθυμία να εκφράσεις μια σκέψη σου χωρίς σχόλια ή καινούριες εξομολογήσεις με κάτι που έγραψες, λες και σε δικάζουν. Δεν γνωρίζετε ορισμένοι καμιά φορά, σε τι φάση και τι Γολγοθά περνάει κάποιος που γράφει ένα κείμενο.Παλεύει να αντέξει πολλά, αλλιως δεν θα έγραφε εδω, θα τα έλεγε σε εναν φίλο. Γνωρίζετε πως δεν0είναι ολα τα σχόλια καλοπροαίρετα. Αλλοι δεν καταλαβαίνουν τα προφανή και σε κουράζουν γράφοντας ασυναρτησίες όπως είπες κι εσύ και άλλοι ειρωνεύονται και βγάζουν εδω τα απωθημένα τους ,αφου δεν ξέρουμε , ούτε μας έχουν πει το όνομά τους. Οπως διαπίστωσα και εσείς συμφωνείτε οτι ενας φίλος ,για να μείνει μαζί σου αν ολα στην ζωη σου είναι ρόδινα. Ενας αληθινός φίλος όμως (κάτι που σπανίζει) δεν θέλει μόνο να γελάτε,να λέτε ανέκδοτα και τραγουδάκια λές και είσαστε στο Νηπιαγωγείο... Σε θέλει και σε αγαπάει πιο πολύ όταν περνάς δύσκολα.Γνωρίζει πως ενω έχεις κάθε δικαίωμα να κλάψεις , εσυ του χαμογελάς και εκεί εχει μεγαλύτερη αξία το χαμόγελό σου για εκείνον!!! Αν το εκτιμήσει αυτό και μείνει μαζί σου , τότε αξίζει να είναι δίπλα σου και όταν θα είσαι ευτυχισμένος :)