ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ταυτίστηκα με αυτή την εξομολόγηση γιατί είναι κάτι που σκέφτομαι καιρό. Θέλω να εξομολογηθώ στον άνθρωπο που 4 χρόνια είμαι ερωτευμένη. Όλο αυτό είναι κάτι απαγορευμένο και για τους δυο μας.. Συναντιομασταν κάθε μέρα σε φάση τυπική και λόγω δουλειάς, μιλάγαμε για ότι αφορά τον λόγο της συναναστροφης μας και ολα όσα ήθελα καταβαθος, τα εξέφραζα μόνο σιωπηρά, με τα βλέμματα που ήταν αμοιβαία. Αλλά δεν γινόταν να ανοιχτουμε. Τα τελευταία 2 χρόνια είναι σε άλλη πόλη και ενώ δεν τον βλέπω εξακολουθώ να μην μπορώ να τον ξεχάσω. Αν και ζω περισσότερο στην ονειροφαντασια, αντιλαμβανομαι την πραγματικότητα και δεν προσδοκώ ούτε ελπίζω τίποτα σε σχέση με αυτό το θέμα. Απλά είναι αβάσταχτο και βασανιστικό τόση καταπίεση που επιβάλλω στον εαυτό μου. Θέλω μόνο να του πω πως νιώθω. Ούτε να αναστατωσω τις ζωές μας, ούτε να δημιουργήσω πρόβλημα ή να ενοχλήσω. Θέλω μόνο να το ξέρει, να το βγάλω απο μέσα μου. Δεν το εχω εξομολογηθει ποτέ και σε κανέναν, όλο αυτό το βάρος το σηκώνω τελείως μόνη και ίσως με αυτό τον τρόπο μπορέσω να ησυχάσω και να προχωρήσω. Θέλω λοιπόν να του στείλω ένα μήνυμα ή γράμμα ανώνυμο και δεν ξέρω πως... Δεν επιθυμώ με τίποτα να του δημιουργήσω θέμα και με προβληματιζει το γεγονός μην το δει κάποιος που δεν πρέπει. Σκεφτόμουν να στείλω ανώνυμο sms από pc αλλα δεν γνωρίζω πως. Εσείς τι γνώμη έχετε για αυτό; ξέρω ότι θα με κράξετε αλλά μακάρι να δείξετε και λίγη κατανόηση... Ανθρώπινα είναι αυτά που νιώθουμε...