ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.10.2024 | 11:33

Αντεχω

Αντεχω χωρις φιλους στα 44 μου, χωρις συγγενεις. Χωρις συντροφο. Απλα δεν υποκρινομαι για να εχω κάποιον διπλα μου. Εχω τουλάχιστον την δουλεια μου κ μεχρι στιγμης την υγεία μου. Εχω κανει περα τοξικους συγγενεις, φιλους που πισωπλατα με εθαβαν λογω ζηλιας. Ειδα και τις φιλιες απο τα αδερφια μου καταποσο ηταν αληθινές. Οταν ο αδελφος μου αρρωστησε πολλοι απομακρυνθηκαν απο διπλα του. Η μοναξια μεχρι στιγμης δεν με φοβιζει. Μελλοντικα δεν ξερω τι θα συμβει αλλα αντεχω μεχρι στιγμης να ζω ετσι. Αν μου πει καποιος να βγούμε για καφε θα βγω, αλλα δεν γινομαι κολλητη. Ειμαι προσεκτικη με τους ανθρωπους. Την εχω πατησει και απο κολλητη και απο συγγενη με δανεικα. Επισης εχω τοξικη μανα. Παντα ηθελα αληθινες φιλες αλλα δυστηχως δεν τα καταφερα να εχω. Τωρα ειναι μαλλον αργα. Στην ηλικια μου τωρα ειναι δυσκολο να αποκτησω ουσιαστικη φιλια. Θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν λιγους αλλα καλους πιστους φιλους.
7
 
 
 
 
σχόλια

Έχεις δίκιο. Δεν υπάρχουν εντάξει άνθρωποι στη σημερινή εποχή και αυτό κάνει πολύ δύσκολα όλα τα είδη σχέσεων. Όλοι υποστηρίζουν πως είναι ειλικρινείς αλλά τα μεγαλύτερα ψέματα τα λένε πρώτα στον ίδιο τους τον εαυτό. Καλά κάνεις που θες ειλικρίνεια, είναι το βασικότερο. Χωρίς ειλικρίνεια και σεβασμό δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή φιλία. Ωστόσο, όλες οι συναναστροφές περνάνε από φίλτρα, οπότε μην αποκλείεις το ενδεχόμενο αν μπορείς διακρίνεις τα κατάλληλα άτομα. Η ψυχική ηρεμία είναι πάνω απ' όλα. Παρέες και φιλίες απλά για να λέμε ότι έχουμε δεν αξίζουν. Όλα θέλουν δουλίτσα και από τις δύο μεριές.Ειμαι σίγουρη πως τα έχεις δει όλα αυτά και ξέρεις.

Είναι το αποτέλεσμα μιας ζωής που έμαθες – κι ίσως και πολλοί άλλοι – να βρίσκουν ασφάλεια σε μια μοναχική πορεία. Μοιάζει με το πιο σίγουρο έδαφος, χωρίς το ρίσκο των διαψεύσεων των άλλων. Αλλά δεν αφήνεις σημεία για αυτοκριτική και εσωτερική αναγνώριση, γιατί το να νιώθεις πως όλοι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για κάθε αρνητική εμπειρία σου δείχνει άμυνα ή ίσως και μια απροθυμία να αναγνωρίσεις πιθανά δικά σου λάθη. Νέα είσαι αλλά πια δεν αφήνεις πλέον τον καθένα να έρχεται κοντά. Μην βάζεις τον εαυτό σου και τα θέλω σου πάνω απ’ όλα. Μάθε να μοιράζεσαι, συζητάς και κατανοείς με όλη σου τη συνείδηση. Αν κάποια στιγμή προκύψει κάτι αληθινό, είσαι ανοιχτή· αλλά κι αν δεν έρθει, έχεις χτίσει μια ζωή που πατά σε όσα εσύ ξεκάθαρα θεωρείς ουσιαστικά – αυτά που αντανακλούν τις αξίες σου και όχι την προσδοκία των άλλων. Η επιλογή είναι δική σου.

Εξαρτάται από την χρονική διάρκεια.
Ο χρόνος που περνάει δείχνει πάντα αν αντέχουμε ή όχι την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Μακάρι η εξομολόγησή σου να βγάζει μια αίσθηση απελευθέρωσης κι όχι ένα vibe '' ο κόσμος είναι απαίσιος και χαίρομαι που απέχω από αυτόν παρόλο που έχω επιλογές για να συνυπάρχω με άλλους''.
Εσύ μέσα σου ξέρεις καλύτερα τι θες να πεις.

Δηλαδη ολοι εμεις που εχουμε καποιους διπλα μας υποκρινομαστε? Οχι φιλε μου! Απλα εμεις δεν βαζουμε τον εαυτο μας και τα θελω μας πανω απο των υπολοιπων , μαθαμε να μοιραζομαστε και να συζηταμε εχοντας κατανοηση για τις θεσεις και τα προβληματα των αλλων αλλά διατηρωντας και την προσωπικοτητα μας.

Συμφωνώ με το σκεπτικό σου να μην υποκρίνεσαι, οπότε όποιος δεν υποκρίνεται μένει στο τέλος μονάχος με την αλήθεια και την ακεραιότητά του για παρέα · ήδη το γνωρίζεις αυτό. Και ούτε σημαίνει πως επειδή την πάτησες και έγινες προσεκτική με τους ανθρώπους είναι από την άλλη σωστός ο "κανόνας" να μη γίνεσαι κολλητή με κανέναν και να τσιγγουνεύεσαι συναισθήματα τη στιγμή που απαιτείται να δοθείς.
Τελείως μόνη σου δεν είσαι εφόσον εργάζεσαι, εκτός και αν δουλεύεις μέσα στους 4 τοίχους του σπιτιού σου. Και φυσικά, δε νιώθεις τελείως μόνη όσο έχεις υγεία · άρα και στα 44 σού δίνονται ακόμα κάποιες προοπτικές... έλα σε 20 χρόνια να μου πεις.
Μπράβο σου που δεν φοβάσαι τη μοναξιά, όμως των φρονίμων τα παιδιά "τρώνε πριν πεινάσουν" · καλά θα κάνεις λοιπόν να φροντίσεις να έχεις έστω κάποιους γνωστούς από κοντά όσο διαθέτεις ακόμα την υγειά σου.
Όσο για να αποκτήσεις φίλες και μάλιστα ουσιαστικές ποτέ δεν είναι αργά · αρκεί να υπάρχουν λίγα λεφτά στην άκρα ώστε να συντηρείται και η φιλία.

Δείχνεις να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και μπράβο σου για αυτό.Εκτιμας επίσης το γεγονός πως έχεις δουλειά και υγεία,γιατί αρκετοί τα θεωρούν δεδομένα.
Για το θέμα της φιλίας επίσης θα συμφωνήσω,καθώς και εγώ έχω φάει τα μούτρα μου ουκ ολίγες φορές ,προτιμώ πλέον λίγους και καλούς στη γυρα.Στο μόνο που δεν συμφωνώ είναι στο ηλικιακό όριο που θέτεις,πιστεύω πως μέχρι το τέλος της ζωής μας μπορούμε να δημιουργούμε όλων των ειδών
σχεσεις αρκεί η κάθε απογοήτευση να μη μας παίρνει από κάτω και να μη μας "κουμπώνει"ως ανθρώπους.Δυσκολο και το γνωρίζω,αλλά με λίγη εσωτερική δουλίτσα μπορεί να επιτευχθεί.

Scroll to top icon