ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρήκα κάποια παλιά μου usb και κοιτούσα φωτογραφίες πριν 6-7 χρόνια. Πιο νέα, πιο αθώα, πιο όμορφη... μα όλες εκείνες οι στιγμές από τότε έως σήμερα με κάνανε πιο έμπειρη και πιο ικανή να μπορώ να θωρακιστώ απέναντί στα δύσκολα. Γιατί τα τελευταία 7 χρόνια γύρισε η ζωή μου πάνω κάτω και ευτυχώς έχω αυτά τα καλοκαίρια να θυμάμαι, με έναν σύντροφο που από τότε ευλαβικά εξακολουθεί να μου κρατά το χέρι. Σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια κάθε καλοκαίρι μόλις έπαιρνε άδεια με έπαιρνε μακριά, να ξεχαστώ, να ηρεμήσω, να επουλωθούν οι ''πληγές'' και να μου δείξει την όμορφη πλευρά της ζωής. Νοικιάζαμε ένα μικρό απλό δωμάτιο, έπαιρνε την κιθάρα μαζί, και μου τραγουδούσε ανάμεσα στα άλλα και το ομώνυμο τραγουδάκι του τίτλου....Και πάντα με τράβαγε φωτογραφίες στα ηλιοβασιλέματα. Και έτσι γυρίσαμε όλη την Ελλάδα...Πλέον έχω περάσει ηλικιακά στην επόμενη αριθμητική δεκάδα από τότε και είναι εμφανές εξωτερικά...μα η ψυχή μου νιώθει πια συμπαγής. Κι όχι κομμάτια. Χάρη σε εκείνον κυρίως...που με βοήθησε να το δουλέψω μέσα μου και να καταλάβω πως κουμάντο στην ζωή μου κάνω εγώ και κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να διεισδύει αρνητικά σε αυτή παρά τη θέληση μου. Θέλω να του χαρίσω ένα παιδί από τα βάθη της ψυχής μου. Κι εκεί με δοκιμάζει βαθιά η ζωή εδώ και καιρό, αλλά ελπίζω να τα καταφέρουμε κάποια στιγμή.